''Kötülüğü iyilikle karşılamaktan daha ağır ceza olamaz Leo Kardeş....''
Sayfa 69 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Yokuş gerçekten çetin. Ama...kimbilir? Belki çok geç olacak senin için geri dönmek.''
Sayfa 69 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Kendini yalnız duyar duymaz, secdeye varmış, toprağı öperek Tanrıya seslenmeğe başlamıştı. ''Her yerde hâzır ve nâzır olduğunu biliyorum,'' diye bağırmıştı. ''Hangi taşı kaldırsam altında sen varsın, hangi kuyuya baksam senin yüzünü yansımış olarak görüyorum; baktığım her böcek kurdunun sırtında, kanat çıkaracağı noktada, senin adını yazılı görüyorum. Demek ki, bu mağarada da varsın., şu anda dudaklarımın arasında bulunan ağız dolusu toprakta da varsın. Beni görüyor işitiyor ve esirgiyorsun.
Sayfa 71 - İz YayıncılıkKitabı okudu
'Acelen nedir, Tanrım? Niçin beni böyle cezalandırmak istersin?'
'Seni seviyorum onun için... demiş Tanrı. Ses yumuşamışmış incelmişmiş, Francesco'nun yüreğinden çıkıyormuş.
Sayfa 72 - İz YayıncılıkKitabı okudu
İnsan ruhu neye benziyor? Yumurta dolu bir yuvaya mı? Göklerine bakarak, yağmur bekleyen susuz toprağa mı? İnsan ruhu bir 'Ah' idi, göklere yağan bir inilti.
Sayfa 75 - İz YayıncılıkKitabı okudu
''Gidebileydim, kaçabileydim ah! Ama ne çare!''
Sayfa 75 - İz YayıncılıkKitabı okudu