“Gördün mü ya! Zaman geçip giderken bize haber vermiyor.Suç bizim mi?
Sayfa 234Kitabı okudu
“Nedir bu zamanın insanından anlatmak istediğin,söyler misin?Bu zaman ne yapmıştır ki içinde yaşadığı insanı dünkü zamanlara göre farklı kılıyor?Oysa güneş dün de doğudan doğuyordu bugün de...Yarın da aynısı olacak.Öbür gün de...Güneş hep doğudan doğacak ve batıdan batacak.Sonsuza kadar bu böyle olacak.Değişen nedir biliyor musun?Aslında zaman olarak değişen hiçbir şey yok.Gün aynı gün,gece aynı gece.Aydınlık ve karanlığı kapsayan döngü içerisinde değişen bizleriz.Yani canlılar.Doğuyoruz,emekliyoruz,konuşuyoruz,büyüyoruz,üretiyoruz.Darbeler yiyoruz veya darbeler yapıyoruz.Saçlarımız beyazlıyor,cildimiz buruşuyor ve sonuçta ölüyoruz.”
Sayfa 230Kitabı okudu
“Umutlu yaşamak,umutlanmak,umutlandırılmak.Umutla devam ettirmek ve her şeyin parayla başladığı ve parada bittiği bir yaşam.Bir günü bir gününü tutmayan,hep birilerinin yönlendirilmesiyle devam eden bir yaşam...”
Sayfa 70Kitabı okudu
“Dinine yandığımın hayatı bize bir şans verecek be Gülbahar.Ne zor şeymiş yaşamak.”
Sayfa 67Kitabı okudu
Mevlâna’nın metafiziği “muhteşem bakış” felsefesidir. “Işık” felsefesi. Gönülleri arıtan bir ışık...
İslâmdan gelen ve İslâma götüren kaç yol varsa, hepsine bir aydınlık serpmiştir ve serpecektir. Çünkü o; gece yolcuları için yüksek bir dağda yakılmış büyük bir ateştir.
