Ebû Kursâfe da küçük yaşta îmâna koşmuştu. Bu esnâda yaşadığı bir hâtırasını şöyle anlatır:
“Ben, annem ve teyzem, Rasûlullah Efendimiz'e bey'at edip yanından ayrıldığımızda, annem ve teyzem bana:
«–Yavrucuğum, bu zât gibisini hiç görmedik! Yüzü O'ndan daha güzel, elbiseleri daha temiz ve sözü daha yumuşak başka birini bilmiyoruz. Sanki mübârek ağzından nur saçılıyordu.» dediler.”