Ne kadar değerli olduğunu sana nasıl davranıldığı ile ölçme
Nasıl böyle sakin bir mükemmel görünebiliyorlar? diye sordu çocuk
Altta deli gibi ayak çırpıyorlar dedi at.
Gözyaşlarının bir nedeni vardır, sana güç verir zayıflık değildir.
Çok tuhaf değil mi? sadece dışımızı görebiliyoruz oysa hemen hemen her şey içimizde oluyor.
-Sence en büyük zaman kaybı nedir?
-"Kendini başkalarıyla karşılaştırmak" dedi köstebek.
Ön Söz
Aslında herkes el yardımıyla ilerliyor o yüzden ben derim ki kanatlarınızı açın ve hayallerinizin peşinden gidin.
"Başka bir öğüdün var mı? diye sordu çocuk."
" Ne kadar değerli olduğunu sana nasıl davranıldığıyla ölçme."dedi at.
yuva her zaman bir yer olmak zorunda değil, değil mi?
Kimseler görmedi Ömür hanım, bu dünyadan ben geçtim. İçimde umudun kırk kilitli sandıkları, elimde bir avuç düş ölüsü yüreğim -içinde senin ve benim ağırlığım- benim olmayan bir garip gülümsemeyle yüzümde, incelik adına, ben geçtim... Yerini bulmamış bir içtenlik, yanılmış bir saygı ve bir hüzün eğrisi olarak ilişkilerin gergefinde, ördüm ömrümün dokusunu ilmek ilmek. Beni cam kırıklarıyla anımsasın insanlar, savrulan bir yaprak hüznü ve dağınıklığı ile... Yükümü yanlış bedestanlara çözdüm.
Ezilmiş bir gül hüznü var yüreğimde. Saatlerce dayak yemiş bir sanığın çözülmesi içindeyim. Ürperiyorum. Bir at kestanesi durmadan yaprak döküyor yalnızlığın sokaklarında, örtüyor ömrümün ilk yazını. İçimde bir çocuk, yalın ayak koşuyor yaşlılığa doğru, binlerce kez yenilmiş umut ölülerini çiğneyerek. Sahi yaşlılık, derin bir iç çekiş, yanılmış bir çocukluk olmasın Ömür hanım?
Sayfa 86 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Ezilmiş bir gül hüznü var yüreğimde. Saatlerce dayak yemiş bir sanığın çözülmesi içindeyim. Ürperiyorum. Bir at kestanesi durmadan yaprak döküyor yalnızlığın sokaklarında, örtüyor ömrümün ilk yazını. İçimde bir çocuk, yalın ayak koşuyor yaşlılığa doğru, binlerce kez yenilmiş umut ölülerini çiğneyerek. Sahi yaşlılık, derin bir iç çekiş, yanılmış bir çocukluk olmasın Ömür hanım?