Beni benimle bıraktığın
ihtimallerin aydınlattığı
sokak lambasının altında yazıyorum
son şiirimi sevgilim.
madem sözlerin yalandı
gözlerin de mi yalandı
derdim önceden.
Bir yalan sözde olunca
- Kitaplardan... Ama bana nakiller değil, kaskatı vâkıalar lazım... Elimle tutmalı, gözümle görmeliyim. Yaşamalıyım...
Zıtlar birbirine o kadar yakındır ki, bir kere buluşabilseler bir daha ayrılmazlar...
Yangını kartpostalda seyretmek değil, alevinde yanmak gerek...
Hakikat birdir ve daima bir kişidedir, O bir kişi, bin kişide aranmaz, bin kişi kendini o bir kişide bulur.
Allah'ım... Sana "Yok" diyenleri bir tarafa bırak; "Var" diyenler bile beni incitiyor.
"Akıl, kendi kendisini patlatmaktan başka hangi güce sahiptir ki?.."
Sayfa 18
–“Allah’a mâlik olan neden mahrumdur; Allah’tan mahrum olan neye mâliktir?”
Sayfa 69
–Doğrudur; biz, hepimiz, kendimizden başkasını sevemiyoruz! Başkasında sevdiğimiz yine kendimiz…
Sayfa 66
–Affedebilirsiniz! Fakat beni, kendi kendime affettirebilecek misiniz?
Sayfa 62