Benim gözümde bilmediğini açıkça söyleyen insan, bilmediğini biliyormuş gibi görünen ve her şeyi ağzına yüzüne bulaştıran ikiyüzlüden daha değerlidir.
Yazan herkese sorulur. Neden yazıyorsun? Kolayca kabul gören yanıtlar şunlardır: Bu bir yaşam biçimi -varoluş biçimi- varoluş mücadelesi. Benim "ezberim" ise şöyle: Kendi sesimi duymak için.
"Bilindiği gibi, yoksulların polis görmesi, zenginlerin dilenci görmesinden daha tatsız bir etki uyandırır."
Sayfa 111Kitabı okudu
Asil aşka, asil bir şiir yakışır.
Sayfa 27 - PDF
"Ama"nın ne denli korkunç bir kelime olduğunu bilmezdi. "Ama" sayesinde birçok kötü şey iyiye, birçok iyi şeyse kötüye dönüşebilir.
Sayfa 54Kitabı okudu
Sonradan anladım ki eğer fikirlerin onaylanıyorsa bu seni cesaretlendirir, yok eğer onlara karşı çıkılıyorsa bu seni hırslandırır; asıl trajedi insanlara anlattıklarının hiçbir
tepki görmemesidir, sanki bir çölün ortasında çaresizce boşluğa konuşuyormuş gibi ne bir olur ne de bir karşı koyuş ...
"İnsan bedeniyle yazmalı, oysa sözcükler yalnızca başka sözcüklere karşılık verir."
Sayfa 14Kitabı okudu
"Farz edin ki kahvenin karşısında bir bar var. Barın müdavimleri içinse bu hayatlar, günün birinde anlatmayı düşledikleri birer öyküdür. Kekremsi bir ölüm tadı bırakırlar damaklarında. Her gün yeniden kurulan gündelik labirentlerden bunaldıklarında son umutlarını sokağa bağlarlar. Özgürlük hayaletinin dolaştığı sokağa... Düşkünlük, kendilerine zaman zaman tanıdıkları bir hak, keyfini çıkardıkları bir ayrıcalıktır. Mutlak iyiden ve mutlak kötüden uzakta, ortalamaların güvenli uzaklığında, insan özgürlüğünün cehennemini kurgularlar. Kahvedekilerse cehennemi bilir. Özgürlük onlara tellerle çevrili bir avluyu hatırlatır. "İnsan" denince... İnsan daha ilk çığlığından insan olarak doğmaz mı zaten?"
