Dürüst olalım. Hiberborlularız biz, -pekala biliriz ne denli kopuk yaşadığımızı. "Ne karadan ne de denizden bulabilirsin Hiperborlulara giden yolu" : Bunu daha Pindaros bilip söylemişti bizim için. Kuzeyin ötesinde, buzun, ölümün ötesinde - bizim yaşamımız, bizim mutluluğumuz ... Mutluluğu keşfettik biz,yolu biliyorduk artık,binlerce yılın labirentinden çıkışı bulduk. Başka kim bulabilirdi ki bu çıkışı ? - Modern insan mı ?- " Ne ettiğimi bilmiyorum; ne ettiğini bilmeyen herşeyim ben " diye iç geçirir modern insan...Bu modernlikti hasta eden - tembel barışlar,korkak tavizler,modern Evet ve Hayır'ın bütün erdemi kirliliğiydi.Herşeyi kavradığından dolayı herşeyi bağışlayan bu hoşgörü,bu manda-yüreklilik,bizim için scirocco'dur. Çağdaş erdemler ile öteki güney yelleri arasında yaşamaktansa buzlar içinde yaşamak yeğdir!...Yeterince yürekliydik,ne kendimizi ne başkalarını esirgedik: Ama, uzun süre,yürekliliğimizi nereye yönelteceğimizi bilemedik.Karamsarlaştık,durgunlaştık;bize yazgıcı dediler.Bizim yazgımız -doluluktu,gerilimdi,güçlerin birikimiydi.Şimşeğe,eyleme açtık.Zayıfların mutluluğundan boyun eğişten uzak,göğümüz sağanakla yaşardık.Doğamız bulutlanıyor,hiç yolumuz olmadığı için kararıyordu.Mutluluk formülü: Bir Evet,Bir Hayır,düz bir çizgi,bir hedef ...