Sevmek, sevdiğiniz kişinin her şeyini sevmektir.Sevmek, sevdiğiniz insanın bütün yaralı geçmişini, bütün acısını, bütün hastalıklarını üstlenmektir.
-Cezmi Ersöz
Hayat kitaplarda yazılanlar gibi değilmiş. Kitaplarda her kelimenin altında başka bir kelime gizliymiş. Her yüzün altına başka bir yüz… Böyle gidiyormuş; bunun sonu yokmuş. Geç de olsa şimdi anlıyorum. Beni aşar bu kelimelerin altındaki kelimeler, bu yüzlerin altındaki yüzler… Ben içimdeki acıya bakarım. İçimdeki enayiliğe bakarım. Evet, kelimelerin altındaki kelimeyi, yüzlerin altındaki yüzü biliyorum ama ben seni içimde hissederken, sana inanmışken, şehrin her tarafında yanan bir ışık vardı. Yollarda, bahçelerde, hiç durmadan yanan bir ışık…
Herkes birbirini bir şekilde öldürüyor.Bazen aç bırakarak, kimi kez siperlerde kurşunlayarak. Bazen de sevgisine karşılık vermeyerek, susarak öldürüyor..
Yüreğimdeki kum saatini, o göz açıp kapayıncaya kadar geçen "sen"den, sanki asırlarca tükenmek bilmeyen "sensizliğe" tersyüz ederek gittin.
Sen benim yeryüzü tanrımdın. Tanrılar sorgulanmaz, bilirsin... Ben de sana, hiç sorgulamadan taptım.
Sayfa 28Kitabı okudu