"Hepimiz böyleyiz işte." diye düşünüyordu, "Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız zaman ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin ne iyi, ne eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını ancak o son demde anlıyoruz."
Sayfa 38Kitabı okuyor
Birbirimizden pek farkımız yok. Ancak ağır hastalandığımız ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirimizi. O yitirdiğimizin en iyi, en eşsiz bir insan olduğunu, ne büyük iyilikler yaptığını, ancak o son demde anlıyoruz.
Sayfa 39 - ÖtükenKitabı okuyor
Bilirsin, iyi bir kız iyi bir ere düştüğü zaman daha da güzelleşir, gözleri yaldır yaldır parlar, gül gibi olur. Ama kötü birine düşerse solar gider, çöp gibi kalır. Baktıkça yüreğin sızlar.
Sayfa 25 - ÖtükenKitabı okuyor
Ayy benim içinde :)
Hiç sevmezdi yavaş yürümeyi. Yavaş yürümek bir işkence idi onun için.
Sayfa 7 - Ötüken yayınları
İnsan yaşlanır, ama gönlü yaşlanmak istemez.
Eğer yaptığın işi seviyor ,meyvesini de alıyorsan, nasırların hiç önemi yok.
"Ancak ağır hastalandığımızda ya da öldüğümüz zaman hatırlıyoruz birbirmizi."
Nutuklardaki sözlere göre her şey yakında düzelecek,çok iyi olacakmış.
Sayfa 109Kitabı okuyor
Yaşanan şeyler hiçbir iz bırakmadan unutulmazmış.
Yitirdiğimiz kimsenin değeri,nasıl bir insan olduğu,iyi yönleri,yaptığı işler o zaman daha iyi anlaşılıyor herhalde .