Anne. Burada bütün gün, bütün gece yapayalnız oturup kimi düşündüm, biliyor musun? Casy'yi. Casy çok konuşurdu. Canımı sıkacak kadar. Ama şimdi onun söylediklerini düşünüyorum da, birer birer aklıma geliyor, bütün söyledikleri. Bir ara kendi ruhunu bulmak için çöle gittiğini, yalnızlığa çekildiğini, sonunda kendisine ait bir ruh bulunmadığını öğrendiğini söylemişti. Büyük bir ruhun, küçük bir parçası olduğunu söylemişti. Çölün bir işe yaramadığını, çünkü bir ruhun öteki ruhlarla birleşmedikçe, bir olmadıkça on para etmeyeceğini söylemişti. Garip değil mi, nasıl da hatırlıyorum. Oysa söylediklerine kulak asmıyorum sanırdım. Ama şimdi ben de bir insanın yalnız olmasının hiçbir işe yaramadığını biliyorum.