Zihnimin göz yaşları
İçimizdeki canavarlar anlamsızlıktan mı besleniyor, anlam aramaktan mı bilmiyorum, ama bazen o kadar büyüyor ki dışarı dökülmek istiyor. Anlamlı kelimeler, cümleler, anlamlı cümleler, devrik var olan, birbiriyle bağlı ama anlamsız metinler oluşturmak istiyorum. Mesela kahve, çikolata, tat, acı, hayat, yaşam, ölüm, var olma, yok olma, sonsuzluk, geçmiş, geçmiş gerçekten var mı mesela? Yada bugün, bugünde olduğumuzu nasıl anlarız? Aynadakini tanımadığın oluyor mu bazen, yada hep hatırlamıyorum. Uzunca yazmak istiyorum, cümlenin akışı nerede bozuldu bilmeden, yada bir akış aramaktan sadece kelimeler dökülsün istiyorum. İstediğim her şey olmuyor, bilmiyorum bugün gerçekten, bilmiyorum bugünü de, bilmiyorum bugünde, bilmiyorum hayatın neresindeyim, bilmiyorum hayatta mıyım, onu da bilmiyorum, hayatta olmak nasıl bir duygu?
Göz yaşları kurudu,
Söz tükendi.
Ciğer yandı,
Yürek kavruldu...
Seslenecek takat kalmadı ama tevekkül etmekten geri durmadılar:
Filistinliler...
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Su Kasidesi
Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlara su
Kim bu denlü dutuşan odlara kılmaz çâre su
(Ey göz! Gönlümdeki (içimdeki) ateşlere göz yaşımdan
su saçma ki, bu kadar (çok) tutuşan ateşlere su fayda
vermez.)
Âb-gûndur günbed-i devvâr rengi bilmezem
Yâ muhît olmış gözümden günbed-i devvâra su
(Şu dönen gök kubbenin rengi su rengi midir; yoksa
Tanrım, neredesin sen? Gözlerimiz göz yaşları içinde, yüreklerimiz kederle doldup taşıyor. Neden bu kadar sessizsin? Neden bu kadar çok acı var dünyada? Adaletin nerede? Yoksa sen de mi bizi terk ettin?
Kalbim yine üzgün seni andım da derinden,
Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden!
Üzgün ve kırılmış gibi en ince yerinden,
Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden!
Senden boşalan bağrıma göz yaşları dolmuş!
Gördüm ki, yazın bastığımız otları solmuş.
Son demde bu mevsim gibi benzim de kül olmuş
Geçtim yine dün eski hazan bahçelerinden
Yahya Kemal Beyatlı
Gündüzler, geceyi kovalarken,
Çocuk sesleri azalıyor.
Annelerin göz yaşları ile boyanıyor gökyüzü.
Vicdanlar çöp kovalarina atılıyor.
Kanayan yaramiza tuz bastıranlar çoğalıyor.
İnsanlğın yerini gölgeler aliyor .
Emine Şahin....
Bazen burnumun direği sızlar. Belli belirsiz göz yaşları yanağımdan süzülür.
Tutarım kendimi, korkarım katıla katıla ağlamaktan.
Çoğunun motivasyonundan;
Bir ihmale,
Bir eksikliği tamamlayamamaya,
Bir acizliğe,
Bir gurur duymaya,
Ya da taşıyamadığım bir sevince.
İnsana dair işte...
Gənc qızların göz yaşları sanki səhər çiçəyinə bənzər: günəş çıxan kimi üzərindəki damlalar uçub-gedər. -
Aleksandr Puşkin
Son Sigara Manifestosu ve Varoluşun Gerçekliği Üzerine Bir Sorgulama
-
-
"Bir nefes çekersen sigarandan her şey düzelecek. Hissedemediğin o bir dalı... öylesi sıkıca tutarsan iki parmağın arasında... titreyen eline aldırmadan... her şey düzelecek."
-
-
Kül olup dağılır belki etrafındaki herkes. Aldığın her solukta, dağılıp dağılıp toplanır belki her biri. Ama her biri... nasıl da bilmiyor. Nasıl