Yalnızdı.
Ve yalnızken ruhunun çıplaklığını kim görebilirdi?
Ne mutluluktu yalnızlık ne rahatlık…
Sayfa 51Kitabı okuyor
Ruhları okşamaktan ziyade kamçılamak evladır, Abus’ta.
Sayfa 24Kitabı okuyor
“… iyilik yapmak Abus şehrinde utanmazlık, vicdan sızlaması ise bayağılıktı.”
“Sen fildişi kulende büyürken ben bu şehrin çamuruyla mücadele ediyordum…”
Sayfa 239Kitabı okudu
Yanmamış zerresi yok !
Kül benim yüreğim..
Bunu bilin!
Çelik bir hazneye sakladım ben külleri ,
kanımla mühürlü….
Giremez bir kıvılcım dahi içeri…”
Sayfa 237Kitabı okudu
İnanmak zordur .
İnandığı yoldan şaşmamak daha zordur .
Yol dikenli ,yol sarp ,yol çetin…”
Sayfa 228Kitabı okudu
Kız şaşkın:
“Ne damarı?”
“İyilik damarı…”
Yumuşak ,hassas içinde canlanmayı bekleyen damar!”
Sayfa 204Kitabı okudu
Utanç denilen duyguyu hayatında yaşamamış bir insanın böyle bir hisle ilk defa tanışınca yaşadığı çaresizlik gözlerinden okunuyordu
Sayfa 204Kitabı okudu
Samle Çağla yazdı...
MEHMET BİNBOĞA’NIN, “ŞİİRKENT'İN NARÇİÇEĞİ” ADLI ROMANI HAKKINDA BİR İNCELEME DENEMESİ...Samle Çağla
Mehmet Binboğa'nın geçen yıl birinci cildi yayımlanan "Efelya" seri romanının ikinci cildi, "Şiirkent'in Narçiçeği" adıyla İzan Yayınlarından çıktı. Kitabın kapak dizaynı, Efelya'da
İnsanlar acı çektikçe,ihanete uğradıkça hırçınlaşır, kötüleşir,sertleşir. Belki sevgisizlik bir canavara bile dönüşebilir...
Gençlik güzel şey be, sevmek güzey şey...
