Hüznün gölgesi düştü umutlara! üşür yarınlara.
Sabır ile bekler yaşlar, yürek yorulunca acısı gözden akar. neyi anlatır dökerken kim bilir! neyi hatırlatır hangi maziyi anımsatır kim bilir.
Bir sima mı hatırına gelir,yoksa yanan yüreğine mi dokunur sabrın ızdırabı? Bi haber yaşardı harabeler içinde. bin derde devaydı sabır! etmesini bilene. Bilmeyene ölüm tek çare.
Hatırı yoktur geçmişin, gelecek günler meçhul.
Nakışlanıyor imtihan düğümleri Taze ömrün
Kaderine. Seyreliyor umut düğümleri iğne iplik ne çare? Mazisi soğuyana doğacak güneş ne çare ne çare.?
Aلİ
Birikmiş içimde çatışmalardan kalan harabeler
Doğu ve batı kadar gerçek
Bir yanda modern bir seküler
Diğer yanda radikal bir düşünce
Kalakaldım hiç bir şey yapılmayan sokak lambasız sokaklarda
Güneş de doğmuyor geceye inat
Ve içimdeki ateş beni ısıtacak kadar değil
Sibirya misali yeryüzü
Hayat-ül hayvan kitabında bildiriliyor ki:
Süleyman aleyhisselam bütün hayvanlarla konuşurdu. Bu onun mucizelerinden biriydi. Gökte tahtı ile gezerdi. Bir gün baykuş Süleyman aleyhisselama selam verdi. Süleyman aleyhisselam selamını alıp ona sordu ki:
- Niçin buğday yemezsin?
- Âdem aleyhisselam onun yüzünden Cennetten çıktığı için.
- Niçin su içmezsin?
- Nuh aleyhisselamın kavmi suda boğulduğu için.
- Niçin hep harabelerde bulunursun?
- Harabeler Allahü teâlânın mirasıdır.
- Niçin evlerde ötersin?
- İnsanları ikaz için. Önlerinde şiddetli tehlikeler varken nasıl gafletle uyurlar. Böylesine yazıklar olsun!
- Gündüzleri niçin çıkmazsın?
- İnsanlar bana zarar verebilirler.
- Öterken ne dersin?
- Tesbih okur bir de "Ey gafiller, çıkacağınız uzun sefer için azık hazırlayın!" derim.
Süleyman aleyhisselam baykuştan daha nasihatçı kuş olmadığını söyledi.
Kaynak: Ḥayâtü’l-ḥayevân
Yaraladı ufku ay, kan değdi bulutlara..
Davettir maveradan, mehtap düştü yollara,
Son yolcu uzaklara sessizliği sürükler,
Belli ki mecburdur, onu gölgesi itekler..
Çırpınır gibi yıldızlar, korkar bulutlardan,
Örtülür de yeryüzü çekilmezlerse diye,
Rüzgar üfledi dağlar yükselmiş başlarından,
İşareti yolcunun göklerdeki bilmece..
Süslenmiş harabeler münzevisini bekler,
İnzivası sonsuzdur tuzak kurmuş gölgeler,
Sahibi görünmeyen bir el sana gel eder,
İstikamet karanlık, öldü günler bu gece..
Yolcuda bir tereddüt, adımları yavaşlar..
Yollarda hep parıltı arzı bir telaş kaplar,
Yayılır sinesine, ayaklanır da dağlar,
Çözülür yıldızların bilmecesi bu gece..
Güneşler indi yere tutuştu sema nurdan,
Teslim oldu gölgeler sarılınca dört yandan,
Görebilmek mümkünmü iki gözün ardından,
Kapandı gözler artık gönül gördü bu gece..
Mustafa Kemal Atatürk'ün Söylediği 75 Söz | Atatürk Sözleri ve Anlamları
Cumhuriyetimizin kurucusu, başöğretmenimiz Mustafa Kemal Atatürk, yaşam şekli ve üstlendiği görevleri gereği çok yönlü bir liderdi. Verdiği demeçler, söylediği sözler, aktardıkları ve daha nicesi hayatın her alanında önemli tavsiye, fikirler ve sözleri içeriyor. Spor,
Bu Seferde.
Acın içimde nefesten keskin
Harabeler arasında dolaşıyorum
Umutsuz ve yılgın halimle
Seni hep arıyorum
Benliğim benden yüz çevirmiş
Gururum yerlerde ne çare
Sonsuzluk olsun çıktığım yol
Son seferimde gel benimle
Işığında birlikte aydınlanalım
Kalmasın içimizde bir ukte
Aşk için seninle birlikte
Çıkalım dünyadan ebede
Süslenmiş harabeler münzevisini bekler,
İnzivası sonsuzdur tuzak kurmuş gölgeler,
Sahibi görünmeyen bir el sana gel eder,
İstikamet karanlık, öldü günler bu gece..
Kayıtsız ve hiçe geçecek bakışlardan ıraklaşan bu ıstırap yüklü ten; harap ediyor kendini, kaynayan harabeler içerisinde... ‘’Bir kulaç, bir hamle ve bir adım daha’’ İstemsizce işler yapılıyor adeta, bitik insanlar için; dehşetli, anlamlı ve mert!.. Gönüllerimiz insaf buudunda, yüreğimiz insan... yapılan edilen; aksi bir tavır takınmakta kötülük
Dokundu ve yıktı geçti
Harabeler viran gönül yasta
Gel desem gelir miydi?
Anılar hiç mi oluşamadan silinmişti hafızalardan
Silmek oluşturmaktan neden kolaydı ?
Zor olanı sevmeyi seçmek
Kaçan değil kovalayan olmak
Yol göstericiliği kaba olan serüvenin
Vazgeçilmez şakasıydı
Tercih mi ettim acaba seçmek zorunda mı bırakıldım?
Bir soru silsilesi alıp götürürken zihnimi
Bıraktı tenha kıyılarda benliğimi
Kaybolmuşum zaten saçlarımın dalgasında
Neyim kaldı avuçlarımın çizgisinden başka
Dökülen yapraklar misali yol alırken dünyalılar arasında
Doğru tohumun doğru filizde kök salmasını hesaplıyorum
Doğru izler doğrulara çıksındı artık
Boşlukları doldurmak bitsindi
Yaşam aldıklarını geri vermesini bilmeliydi
Yaşandı ve bitti artık sözcükleri sıralanmalıydı
Ardına bile bakmamalar artmalıydı
Ta ki
Tüm söz verişler sözlerini tutana dek..
27/11/2023
Pınar PEKĞÖZ