Mîmler (m harfleri), Kur'ân'ın meydanlarıdır.
Râlar (re harfleri) Kur'ân'ın bağlarıdır (bostanlarıdır).
Hâlar (h harfleri) onun kaleleri.
Sebbeha (Allah'ı tesbih eder, yüceltir) kelimesiyle başlayan sureler, Kur'ân'ın gelinleridir.
Hâ mîm ile başlayan sureler, Kur'ân'ın dîbâceleri/kıymetli kumaşlardır.
Mufassal , yani Kaf'tan sona kadar olan sureler ise, Kur'ân'ın bahçeleridir.
Bunların dışında kalan surelerse, Kur'ân'ın kervansaraylarıdır.
Dolayısıyla Kur'ân okuru, meydanlara girer, bağlardan bir şeyler devşirir, kalelerin içine dalar, gelinleri görür, kıymetli kumaşları giyinir, bahçelerde gezinir, kervansarayların ortasında dinlenir.
Sayfa 63Kitabı okudu
Her gizli şeyi bildiğini söyleyen Tanrı, cehennemin dolup dolmadığını bilmez görünmekte! Bilemediği içindir ki, dolup dolmadığını anlamak amacıyla cehenneme sormak ihtiyacını duymakta. Kur’an’ın Kaf Suresi’nde, Tanrı’nın, cehenneme, “(Ey Cehennem!) Doldun mu?” (Kaf Suresi, ayet 30) diye sorduğu yazılıdır. Ancak, cehennem öylesine açgözlü ve öylesine insanları yakmaya heveslidir ki, Tanrı’nın bu sorusuna, “Daha var mı?” (Kaf Suresi, ayet 30) diye karşılık vermektedir (bu konuda ayrıca bkz. Sahih-i..., c.2, s.826). Böylece cehennem, Tanrı’yı biraz daha fazla sayıda “kafir”i ateşe atmaya zorlamış gibidir. Bu zorlama altında Tanrı, ille de cehennemin açlığını gidereceğim diye, dilediği gibi insanları “sapık” yapar, “kafir” kılar; tıpkı “muhafız meleklerin” sayısının “19” olduğunu bildiren yukarıdaki ayette “...Allah dilediğini sapıklıkta bırakır, dilediğini doğru yola eriştirir...” (Müddessir Suresi, ayet 30-31) dediği gibi!
Kaf ışığında iman ve ihsan şuuruna ermek
Ashab için Kur'an-ı anlamak zihinsel, entelektüel bir tatmin değil, hayatın kendisi demektir. hayatın özü ise Allah'a en güzel şekilde kul olabilmek, ubudiyet makamı için çırpınmak, huzuru ve mutluluğu kullukta bulabilmektir.