DAVETİYE
Ey benito musolini! Ey gayet yüce, İtalyanlar başvekili muhterem Duce! Duydum ki, yelkenleri edip de fora Gelecekmiş orduların yeşil Bosfora. Buyursunlar... Bizim için savaş düğündür; Din arabın, hukuk sizin, harp Türklüğündür. Açlar nasıl bir istekle koşarsa aşa Türk eri de öyle gider kanlı savaşa. Hem karadan, hem denizden ordular
Evlendiğimden beri gece gündüz kim suçluydu diye düşünüyorum
Ne insanlar umurumda benim,
Ne de kustukları zehir.
Benim için herhangi bir şeyin ne anlamı var?
Sayfa 67Kitabı okudu
Ne insanlar umrumda benim,
Ne de kustukları zehir.
Sayfa 58 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Bana bir baksana. Deli gibi görünmüyor muyum? Yüreğimde sıkışıp kalanları haykıramadığım için delirdim.
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
İnsan yaşadıkça kavga sürer.
Sayfa 45 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yüreğim de hep fışkırmaya hazır bir çığlık duruyor.
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Susup için için yanmak, kendimize verebileceğimiz en büyük ceza.
Sayfa 29 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Seni dinlemeye dayanamıyorum.
Sesini duymaya dayanamıyorum. Sanki bir şişe içki içmişim de güllerden bir yatakta uyuyorum. Sesin beni sürüklüyor, boğulacağımı biliyorum, yine de peşinden gidiyorum.
Susup için için yanmak, kendimize verebileceğimiz en büyük ceza. Gurur benim ne işime yaradı, seni görmemenin, geceler boyu seni uyanık bırakmanın ne faydası oldu? Hiç! Ateşimi körüklemeye yaradı! Sen, zamanla yaralar iyileşir, duvarlar insanı saklar sanıyorsun, ama öyle değil, öyle değil. Bir şey insanın yüreğine yerleşince kimse onu yerinden sökemez!
Daha fazla konuşmak istemiyorum, asabi adamım ben, bütün bu tepeler haykırışlarımı duysun istemem.
Sayfa 29Kitabı okudu
Sen zamanla yaralar iyileşir, duvarlar insanı saklar sanıyorsun, ama öyle değil. Bir şey insanın yüreğine yerleşince kimse onu yerinden sökemez!
Sayfa 29 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu