bir hiç olmak için gelmiştim dünyaya ve ismini koyamadığım çark dönüyordu durdurmanın imkanı ise gözükmüyordu ufukta.
o kadar istemiştim ki zihnimi parçalamayı.
ne istediğimi,ne hissettiğimi düşünemiyordum sadece biliyordum dar bir koridorda yürümek gibi ve her adımda arkamda bir kapının daha kapandığını duymak gibi...
“Bir yerlerde ölü doğmuş bir çocuk olduğumu biliyorum. Sadece yaşıyormuş gibi yaptığım için iki ayağımın üstünde duruyorum…”
Sayfa 107 - Doğan KitapKitabı okuyor
Cehaletin yaptıramayacağı iş yoktur.
Sayfa 293Kitabı okuyor
İnsanın en zor, en acılı anında bile gülebilmesinin, birkaç kelime de olsa şarkı mırıldanmasının mümkün olması o kadar garip ki.
Sayfa 289Kitabı okuyor