Maliye
Nezâretleri (Osmanlı maliye bakanlıkları) ise,
mali işlerde kendilerinden daha çok söz geçirir
durumda gördükleri Genel Borçlar Kurumu’nu,
para bulma işlerinde başvuracak bir yer sayarak
kayıtsız ve şartsız ona teslim olduklarından, kırk
yıldan çok bir süre, Genel Borçlar Kurumu üyesi
ve çok kere de başkanı olan bir yabancı,
İstanbul maliyesi tahtının gerçek kıralı
durumunda idi.