"Kurumsallaşmış psikiyatri (ve ona ayak uyduran kurumsal/muhafazakâr psikanaliz) bizi önce normalize etmeye çalışır, daha sonra, bastırılmış olan geri döndüğünde ise işi farmakolojiye, ilaç ilmine havale eder. Halbuki psikanalizin işi tam bu noktada, yani uyumcu psikoterapinin işi ilaçlara havale ettiği yerde başlayacaktır. Kuşkusuz, psikanaliz de dahil konuşma terapisinin o anın acısını dindirmeye yetmediği birçok durum vardır ki, ilaçtan psiko-cerrahiye kadar bir dizi yöntem bu durumlar için yararlı hatta kaçınılmaz olabilir. Ancak ne yazık ki bu yöntemler uzun geleni keserek ve kısa geleni de çekip uzatarak aynı "normal" yatağa uydurmaya çalışan Prokrustes yönteminin yan ürünleri olmaktan öteye gidemezler kurumsal psikiyatrinin elinde."
-Bülent Somay, Bir Şeyler Eksik, metis yayınları, syf: 20