Ömer Hayyam'ın yaşantısını sürükleyici bir kurguyla anlatıyor. Hayyam bir kurgusal karakter olsa bile son derece etkileyici olurdu ama gerçek bir kişi. Kendi halinde oluşu başta olmak üzere birçok özelliği benim bir insana karşı sempati beslememe neden olacak nitelikte. İnsan üç yüz sayfa hakkında okuduğu bir kişiye elbet bağlanır ama Hayyam'a olan hislerim öyle sıradan değildi. Eğer ölümden sonra bir hayat olsa ve orada istediğimiz insanlarla görüşebilecek olsak bunlardan biri Hayyam olurdu. "Bunu herkes her insan için söyleyebilir" derseniz de ne kadar özel olduğunu anlatmak için bir de sayı sınırı koyarım. Ölümden sonra hayat olsa ve orada görüşebileceğimiz yirmi kişi seçme hakkı verilse bunlardan biri Hayyam olurdu.
Kitabın bölüm başlıklarına bayıldım. Başlı başına bir hikaye anlatır gibi dolu dolulardı. Aynı zamanda ruhani bir hava katıyordu.
Hasan Sabbah'la karşılaşacağımı biliyordum ama yine de beni etkiledi ve 
Fedailerin Kalesi Alamut 'ni tekrar okuma isteği uyandırdı.
Kitap genel olarak olaydan olaya koşturma tarzındaydı ama bu hiç bir zaman yormadı ve sadece bununla ibaret olmadığı için yavan da hissettirmedi. Hayyam dışındaki karakterlerin çoğu verilen rolü üstlenen silik tiplerdi. Statü olarak yüksekte olanlar da kendilerine atfedilmiş birkaç kişilik özelliğinden fazlasını sergilemedi. Kitap Hayyam hakkında olduğu için bu bahsettiğim bir eksiklik sayılmaz, olsa olsa yerinde bir tercih denebilir.
Son olarak bilmeyenler için bir şarkı öneriyorum. Dinlemek için kitabı bitirmek zorunda değilsiniz, aralarda da güzel bir eşlikçi olacaktır ama bitirdikten sonra cuk oturuyor. Siyasiyabend-Hayyam
