İşin aslı şuydu: Geminin hiçbir zaman yeterince hızlı gitmediğini düşünen Bastıbacak, ejderhanın başının hemen yanındaki küpeştede oturmayı, doğudaki ufku seyretmeyi, ince ve şakrak sesiyle, orman perisinin onun için yazdığı şarkıyı söylemeyi severdi.
Sayfa 290 - Birinci Basım: Ocak 2003 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Lucy ve Susan'ın gördüğü ilk şey, tepelerin üzerinde, hemen her yönden, karanlık bir şeylerin onlara doğru geldiğiydi. Önceleri yerde ağır ağır ilerleyen kara bir örtü gibi görünüyorlardı, sonra kapkara bir denizin yaklaştıkça büyüyen dalgalarına benzediler ve en sonunda ne oldukları anlaşıldı: Hareket eden ağaçlar! Dünyanın tüm ağaçları sanki Aslan'a doğru koşuyordu. Ancak yakınlaştıkça, ağaçtan çok başka bir şeye benziyorlardı. Eğilen, selam veren, ince uzun kollarını Aslan'a sallayan kalabalık etrafını sarınca Lucy, onların insana benzeyen şekiller olduğunu gördü. Aslan'ı görebilmek için huş kızlar başlarını geriye atıyor, söğüt kadınlar düşünceli yüzlerini saçlarından kurtarıyordu. Kraliçeye benzeyen kayınlar sessizce dikilip hayranlıkla onu izliyorlardı. Kaba saçlı meşe adamlar, zayıf ve melankolik karaağaçlar, dağınık saçlı çobanpüskülleri (kendileri kapkara, fakat kadınları meyveleriyle kıpkırmızı) ve güzel üvez ağaçlarının hepsi bir eğilip bir kalkarak, güçlü, cırtlak ya da hışırtılı sesleriyle "Aslan, Aslan!" diye bağırıyorlardı.
Sayfa 254 - Birinci Basım: Ocak 2003 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Başlangıçta her şey yolundaydı. Eskiden kalma bir patika bulduklarını bile düşündüler. Ancak orman hakkında biraz bilginiz varsa, bunun bir hayalden ibaret olduğunu tahmin edebilirsiniz.
Daha beş dakika geçmeden yolunuzu kaybeder, bambaşka bir yola saparsınız (ve onun başka bir yol değil, aynı yolun devamı olduğunu zannedersiniz). Bir süre sonra o yolu da kaybedersiniz. Ta ki doğru yoldan iyice ayrılıp izlediğiniz yollardan hiçbirinin gerçek bir patika olmadığını anlayana kadar. Ne var ki ormana alışık olan oğlanlar ve cücenin, yanıldıklarını anlamaları için birkaç saniye yetiyordu.
Sayfa 243 - Birinci Basım: Ocak 2003 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
"Eğer büyüye inanıyorsan, inanmayanı anlaman zordur" dedi Lucy. "İnsanların büyü yoluyla bir yerden -bir dünyadan- başka bir yere gittiğini anlatan birçok hikâye yok mudur? Demek istediğim, Binbir Gece Masalları'ndaki bir büyücü cini çağırdığında, cin gelmek zorundadır. Biz de aynen onun gibi, gelmek zorundaydık."
"Evet" dedi Peter, "sanırım bunu böylesine tuhaf gösteren şey, hikâyelerde çağıranın daima bizim dünyamızdan biri olması. İnsan, cinin nereden geldiğini asla düşünmüyor."
Sayfa 237 - Birinci Basım: Ocak 2003 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
İLAHİ İYİLİK
Sevgi sabırlıdır ve sevgi bağışlayabilir...ama Sevgi asla sevgisiz bir nesneyle uzlaşmaz... Bu nedenle asla günahımızla bağdaşmaz, çünkü günahın değiştirilmesi mümkün değildir. Ama Sevgi sizin şahsınızla bağdaşabilir, çünkü şahsınız değişip yenileşebilir.
THAERNE, Centuries of Meditation, 11,30
Tanrı'nın iyiliği üzerinde düşünmeye
Sayfa 25 - Haberci Basın YayınKitabı okudu
“Sanırım dayanabilirim” dedi Peter. “Hiç de düşündüğüm gibi değil. Son yolculuğuna çıktığın zaman anlarsın ne demek istediğimi.”
Sayfa 212Kitabı okudu
“Sen Adem ve Havva’dan geliyorsun” dedi Aslan. “Bu, en fakir dilencinin bile başını dik tutmasını sağlayacak bir şeref, aynı zamanda dünyadaki en büyük imparatorun bile omuzlarını düşürecek bir ayıptır. Hoşnut olmalısın.”
Sayfa 208Kitabı okudu
Her şeyin canı cehenneme
Sayfa 27Kitabı okudu
