“Ğhıno, bögün gene bi poles peşıme tağhıldi!” “Ağşam dükenden çığhtım, bi ğhefiye arğhama düşti, Taşçilar kahvesi’ne kadar takip etti…”
Aras yayıncılıkKitabı okudu
“Diyarbekir dört yoldır
Suyi güzel ve boldır
Senden ricam, bıze gel
Ben içeyim sen doldır.”
“Çocukluk “
“Mutluydum. Evimizde, kilerimizde, ekmek kazanımızda ekmeğimiz hiç eksik değildi.
Mutluydum, çok mutluydum, çünkü zaman zaman ekmeğimizin yanında katığımızı da buluyorduk.”
Benim 'ben' oluşum, varlığım veya var olmayışım, benim hiç de özgür olmayan irademin dışında belirleniyordu.
Bazılarına göre Tanrı'nın esas evi,insanların vicdanı ve onun sesiydi.Bu sese kulak verenler, eninde sonunda Mevla'sını bulurdu.Bulamayanlar ise belasını!