Bizim "Mercan" adında küçük sevimli bir köpeğimiz vardı. Onu hep "Mercan gel, Mercan git" diye çağırırdık. Köy bekçisi Kel Mehmet, bize hiç sormadan yılda bir kez köye gelen nüfus memurluğu görevlisine, köpeğimizin adını kardeşimin adı olarak söylemiş ve köyün nüfus defterine de ailece "Nazmiye" diye çağırdığımız kız kardeşimin adı Mercan olarak yazdırılmıştı.