Kâmran, ben senden nefret ettiğim için, yabancı memleketlere kaçmıştım. Şimdi, nefretim o dereceyi buldu ki, bu uzaklık kâfi gelmiyor, senin yaşadığın, nefes aldığın dünyadan uzaklara kaçmak istiyorum.
Sayfa 417 - İnkılâp kitabeviKitabı okuyor
Bu ayrılığın, her iki taraf için de bir teselli noktası, zayıf da olsa, bu dönüş ümidiydi.
Sayfa 89
" O vakit sadece gözlerim ağlamıştı bu gece gönlüm ağlıyor."
bir şaka, bir yalan, bir eğlence gibi başlayan bu aşk, bir gizli zehir gibi dudaklardan kalbe indi.
İnsan, birini sevmek felaketine uğradı mı, esir gibi bir şey oluyor.
İnsan ruhu ne anlaşılmaz bir muamma?
Sayfa 381 - İnkılâp kitabeviKitabı okuyor
Ah bu erkekler! Hepsinde aynı gurur, aynı kendini beğeniş. Bizim de bir kalbimiz olduğunu, bizim de mutlaka isteyecek bir şeyimiz olabileceğini bir türlü akıllarına getirmek istemiyorlar.
Sayfa 375 - İnkılâp kitabeviKitabı okuyor
”Ben yine de ısrarla senin bahçende büyümek isteyen bir papatya olacağım. Susuz kalsam da büyümek için uğraşacağım.”
Evet, içimde derin sevdalara, büyük ihtiraslara kabiliyet kalmamış... Anlıyorum ki Leyla beni vaktiyle çok yıkmış, kalbimi harabeye çevirmiş...
Sayfa 63Kitabı okuyor
