Yüzlerce metre uzakta, tüm bulutların üzerinde, her şeyin çok, ama çok ötesinde gizlenmişsin, Susana, Tanrı'nın sonsuz büyüklüğünde, onun takdiri ilahisinin arkasına gizlenmişsin; ne seni görebileceğim ne de sana sesimi duyurabileceğim bir yerdesin.
Sayfa 17Kitabı okudu
Bu köy yankılarla doludur. Bunlar sanki duvar deliklerinde ya da taş altlarında hapsolmuş gibidir. Yürürken, birilerinin senin üzerine basıp geçtiklerini hissedersin. Gıcırtılar duyarsın. Gülüşler duyarsın; gülmekten yorulmuş gibi, artık çok yaşlanmış gülüşler. Ya da kullanılmaktan yıpranmış sesler. Bütün bunları duyarsın. Bir gün bu seslerin sönüp gideceğini düşünüyorum.
Sayfa 46Kitabı okudu
-Öldü mü? Neden peki?
-Neden olduğu anlaşılamadı. Belki de üzüntüdendir. Sürekli iç çekerdi.
-Bu kötü bir şeydir. Her iç çekiş insanın yitirdiği bir yudum yaşamdır.
Sayfa 47Kitabı okudu
Umut
" Hava ve güneş var, bulutlar var. Orada yukarıda mavi bir gökyüzü ve onun arkasında belki şarkılar, belki de daha güzel sesler var... Neticede umut var. Kaderimize rağmen bizim için umut var. "
Sayfa 29 - DoğanKitabı okudu
- İnsanı her bir tarafından sıkan, sanki toprağı kanımızla ıslatacakmışçasına bizi paramparça ederek tozumuzu avuç avuç oraya buraya boşaltan bu dünya. Biz ne yaptık? Ruhumuz neden çürüdü bizim?
Sayfa 90 - DoğanKitabı okudu