Politikadaki hürriyet, bir yığın hürriyetsizliğin anahtarı veya ardına kadar açık duran kapısıdır.
İnsan tabiatı iktizasınca birbirlerini kötülemek isteyenler sadece düşmanlarının hayatlarına baksınlar, yeter. Çünkü her insanın hayatında hiçbir muhayyilenin icat edemeyeceği kadar aksaklık vardır, ve bu aksaklıklar o insanla beraber yetişmiş, büyümüş şahsî, nevi kendine mahsus şeylerdir.
Dinlemesini biliyorsun, ki bu mühim bir meziyettir. Hiçbir şeye yaramasa bile insanın boşluğunu örter, karşısındakıyla aynı seviyeye çıkarır!”
İnsanoğlu insanoğlununun cehennemidir. Bizi öldürecek belki yüzlerce hastalık,
yüzlerce vaziyet vardır. Fakat başkasının yerini hiçbiri alamaz.
Hayri Beyefendi, bizim Hayri, sizin Hayri, dalgın Hayri... Ne kadar çok Hayri var.
N’olur birkaçını yolda eksek. Herkes gibi ben de bir tek insan, kendim olsam.
Realist olmak hiç de hakikati olduğu gibi görmek değildir. Belki onunla en faydalı
şekilde münasebetimizi tâyin etmektir. Hakikati görmüşsün ne çıkar? Kendi başına
hiçbir mânası ve kıymeti olmayan bir yığın hüküm vermekten başka neye yarar?