“.. Neden kör olduk,
Bilmiyorum, belki bir gün nedenini öğreniriz ,
Ne düşündüğümü söyleyeyim mi sana,
Söyle,
Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük,
Gören körler mi,
Gördüğü halde görmeyen körler.” (s.330)
Olaylar böyle devam ederse, sonunda, en büyük kötülüklerin bile, içinde o kötülüğe sabırla katlanmamıza yetecek kadar iyilik barındırdığı sonucuna kaçınılmaz olarak bir kez daha varacağız