Dünyada bu kadar çok boş yer olduğu halde, var olabileceğin, sana fazlasıyla yetecek ufacık bir yer bile bulamazsın. Sesleri aradığında, karşına çıkan sessizlik olur. Sessizliği arzuladığındaysa durmak bilmeyen kehanet başlar. O ses, zamanı geldikçe, senin kafanın içindeki gizli düğmesine basar.
Sessizlik sarmış sokakların çıkmazını,
Ve göz kırpar yarı açık pencereler ,
Gelenin geçenin tatlı telaşlarına.
Pervasızca durur kapılar,
Karanlığın ve aydınlığın savaşımında.
Çocuklarsa bi haber tüm bu kargaşada..
Bana ece sence benim tipim 10 üzerinden kaç dedi beedim baktım onu hala sevdiģimi bilmesini istemiyordum 7 dedim oysaki içim ne onu sen sonsuzun uzerindedin diye bagırıyordu sonra gulüp dondum onume ama aninda beni durttü pekiii... ece vicudum dedi dondum sarilmak istediğim kollara baktim opmek istedigim dudakalara ve tutup ısıtmak istedigim ellere dondum yüzüme oyle bakıyordu ki cevap vermedim ece 9 , 10 varmı dedi kandime geldim hayir dedim 8'liksin sen neden dedi sustum gözümde kusuru yoktu ama uydurdum omuzlarin cok buyük boyuna göre dedim biraz daha uzamalısin bana öyle bir baktı ki sanki 1,58 boyunda bunu sen mi söyluyor bana gibisinden gözlerimiz bakıştı
Sutuk sessizlik