Çiçeklere ya da hayvanlara duyulan sevgi için de durum farklı değildir. Bize çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının, çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek «sevgîsi»ne inanmayız.
Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesine yaşaması için gösterdiğimiz etken ilgidir. Bu etken ilginin bulunmadığı yerde sevgi de yoktur.
Bir kadın bize çiçekleri sevdiğini söylese ama onları sulamasa, çiçekleri sevdiğine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin yaşaması, gelişmesi için duyduğumuz etkin ilgidir. Bu etkin ilginin bulunmadığı yerde sevgi olmaz.
Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi,
BEN SENİN EN ÇOK...
Ben senin en çok sesini sevdim
Buğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibi
Önce aşka çağıran, sonra dinlendiren
Bana her zaman dost, her zaman sevgili
Ben senin en çok ellerini sevdim
Bir pınar serinliğinde, küçücük ve ak pak
Nice güzellikler gördüm yeryüzünde
En güzeli bir sabah ellerinle uyanmak
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Kah çocukça mavi,
sana kötülük edene
saf sevgi ve huzur dile
ve sadece
yolunda ilerle
-ikinizi de özgür kılacak bu
yolunmuş çiçekleri bir bir
tepelenmiş içimin has bahçeleri
düşünsem neyi
yaklaşsam neye
uzatsam elimi okşamak diye
bir kör bıçak gülüyor körpe etlerde
kararıyor masmavi sabahlarım
(...)
ey denizler, bunaldıkça sığındığım mavi sonsuzluk
ormanlar bulutlar ey sıradağlar
içimin soylu kalıntıları
ve ey karanlığa gömülen atlıları yalnızlığımın
nesine alkış tutayım bu kasaplığın
nesini yücelteyim bu yıkıntının
bir yer ki geçilmiştir ırzına sütün
etin
ekmeğin bir yer ki yakmaz olmuş kirleri ateş
çorbayı tadıtmıyor tuz
orada yoktur güzel
orada yoktur sevgi
orada yoktur insan
orada
orada
orada ey benim kalebent soyluluğum orada kan içinde kolum kanadım
Çiçekleri sevdiğini söyleyen bir kadının çiçekleri sulamayı unuttuğunu görürsek, onun çiçek sevgisine inanmayız. Sevgi, sevdiğimiz şeyin büyümesi ve yaşaması için gösterdiğimiz etken ilgidir. Bu etken ilginin bulunmadığını yerde sevgi de yoktur.
