"Kendilerini kimi noktada insan bile saymayan, kendilerinden nefret eden ama başarıya ulaştıklarında hayran kalan, baş tacı eden iki yüzlü bir toplumda yaşadıklarının, çektiklerinin getirdiği korku öyle bir noktaya gelmişti ki kendi dünyaları dışında kimseye güvenemez hale gelmelerine sebep olmuştu. Korku kolayca sıyrılabilecekleri bir meselede, ne kadar aptalca davrandıklarını fark edemeyecekleri kadar akıllarını bulandırmıştı."
Sayfa 215Kitabı okudu
"Herkes yalan söylerdi; yalan söylemek hayatta kalma içgüdüsünün getirdiği davranışlardan biriydi, biliyordu..."
Sayfa 183Kitabı okudu
"Hayat, kalanlar ve yeni gelenler için her zamanki gibi devam ediyordu. Sonbahar kışa devrilmiş, kısalarak geçen günler yeniden uzamaya başlamıştı."
Sayfa 179Kitabı okudu
"Çaresizliği ilk tadışıydı.
Dokuz yaşına dek öğrendiği hiçbir şeye benzemiyordu çaresizlik. Gücü yetmiyordu. Korkuyordu. Utanıyordu."
Sayfa 8Kitabı okudu
Ölümler böyledir, arkada kalana, kederin yanında bir sürü pişmanlık bırakırlar.
Sayfa 164Kitabı okudu
Kimseyle didişmemeye çalışırım; azarlanmadan, gürültüsüz patırtısız, kimsenin canını sıkmadan, sükûnet içinde yaşamak isterim.
Sayfa 20Kitabı okudu
Sessiz faziletlerin heykeli dikilmiyor.
Oğuz Atay
Sayfa 220Kitabı okudu
Vicdan Bizim fabrika ayarımız değil miydi?
Sayfa 198Kitabı okudu
Tüm Bu rezillik yakındığımız en azından bir kısmımızın yakındığı her şeyin altında sağırlaşmış vicdanlar membaı tıkanmış merhamet yatmıyor mu? madem kafalara girebiliyorsun gönüllere de giremez misin?ilk bakışta gayet normal gelecek öfkeyle kalkıp zararla oturacağına herkese azıcık vicdan azıcık merhamet veremez misin?
Sayfa 197Kitabı okudu
Bu memlekette okumamamız ,bilime kültüre uzaklığımız ve ötesi uzaklığımıza utanmayacak denli aldirmayisimiz işimiz acıklıydı sahiden.
Sayfa 122Kitabı okudu