Birine bir iyilik yaptıktan sonra kendini üstün hissetmenin verdiği bu doygunluk olmasa kimsenin kimseye iyilik yapacağı yoktu aslında.
Merhametin özü kötücüldü, bu yüzden maraz doğuruyordu..
Parçaları yerli yerine oturtup, bütüne ulaştığında, haksız bir sona kurban gitmiş biçare bir beden gibi bir çuvala koyup, karanlık sulara atacak bu ağırlığı üzerinden.