İşte Şemsi Tebrizi’nin Aşk romanında geçen 40 kuralı.
1.Kural
Yaradanı hangi kelimelerle tanımladığımız, kendimizi nasıl gördüğümüze ayna tutar. Şayet Allah dendi mi öncelikle korkulacak, utanılacak bir varlık geliyorsa aklına, demek ki sende korku ve utanç içindesin çoğunlukla...Yok eğer Allah dendi mi evvela aşk, merhamet ve şefkat anlıyorsan, sende de bu vasıflardan bolca mevcut demektir.
2.
Dünyalar arasında bir ruh taşıyan Rahibe Siren. MÖ 480 dolaylarında Xanthus, Türkiye'den Likya mezar kabartması.
Ölüm Kapısı
Ölüm anında, insan ruhu ters bir gebelik yolculuğuna başlar, gebelik aşamalarından geçerek bilinçsiz dişil zihnin en derin ilkel köklerine iner ve bu sayede Büyük Ana'nın Dünya Rahmi ile tekrar birleşir. Oradan,
SEN BENDEN HİÇ GİTME
Sen benden hiç gitme.
Kalbim seninle atıyor,
Gözlerinde kaybolup, aşkınla büyüyorum.
Güneş doğar, batarken seninle parlıyor,
Seninle her an, her solukta aşkımı yaşıyorum.Sen benden hiç gitme.
Yıldızlar seninle parlıyor,
Gecenin sessizliğinde seninle rüyalara dalıyorum.
Seninle her an, her dokunuşumda aşk buluyor,
Kalbim seninle doluyor, sevginle
Hermann Hesse – Basamaklar
Her goncanın soluşu ve gençliğin yaşlılığa dönüşmesi gibi,
zaman içinde hayatın her devresi çiçeklenir.
her ermişlik ve erdemin kendi zamanı vardır ve hiç biri sonsuza dek süremez.
yürek her zaman yolculuğa ve yeniden başlamaya hazır olmalı,
hayat her çağırdığında, kimseye yakınmadan, yeni başlangıçlar için kendine cesaret verebilmelidir.
ve her başlangıç içinde bir sihir bulundurur.
o bizi korur ve yaşama devam etmemize yardım eder.
hafiflikle, basamak basamak geçmeliyiz her yolu.
hiç kimseye anayurt gibi bağlanmadan...
dünyanın ruhu bizi bağlamak ya da sınırlamak istemiyor,
bizi basamak basamak genişletmek ve yükseltmek istiyor.
hayatın bir evresine alıştığımız anda,
alışkanlığın getirdiği duygu bizi hapseder, bize acı verir.
sadece yolculuk etmeye hazır olan, felç edici alışkanlıklardan kopmayı göze alabilir.
belki de bize gençliğimize karşın,
bu aşılması gereken basamakları gönderen ölümdür.
hayatın bizden talepleri hiç bitmeyecek.
haydi o zaman yüreğim, ayrılığa ve iyileşmeye...
Bir gülüşün var ki, baharı getirir yüreğime,
Bakışlarınla beni sonsuzluğa sürükler.
Sesin, meltem gibi eser ruhumda,
Seninle her an yeniden doğarım.
Gözlerin, yıldızlar gibi parlar gecemde,
Dudakların, en tatlı şarkıyı söyler dilimde.
Kalbim, adını fısıldar durur,
Seninle var olmanın ne demek olduğunu bilir.
Aşkın rengi, seninle daha bir canlı,
Seninle dünya, cennet kadar güzel.
Ellerim, senin ellerinde hayat bulur,
Seninle geçen her an, sonsuza dek süren bir masal gibi.
Sen benim aşkımsın, en güzel şiirim,
Gözlerimde senin izin, yüreğimde senin adın var.
Seninle her şey daha anlamlı, daha güzel,
Seninle aşk, sonsuzluğa kadar süren bir yolculuk.
Şimdi O'nun hangi nimetini inkar edebiliriz?
Yaratıldığını idrak etmekle başlıyor yolculuk. Kulluğumuzu fark ettikçe açılıyor önümüz.İnsan günlük siyasetten, ekonomi-politikten, başkalarının oluşturduğu gündemlerden uzaklaşmadan ne kendi hayatının nasıl yürüdüğünü görebiliyor ne de yıllarca olağan kabul ettiği sayısız olağanüstülüğü. O’nu andıkça arınıyor, arındıkça devam ediyordu yolculuk insan için. Her bir nimet ayrı ayrı hayrete vesile. Dünyaya getirilmiş olmamız bile ayrı bir nimet ayrı bir şükür vesilesi.Alışkanlıklarla örttüğümüz,sırf O’nun için yapılan ibadetlerle bulduğumuz anlamlı güzellikler bunlar.
Sünnet anahtarı ile Kitabı açmanın, Kitaba sünnet-i seniyenin gösterdiği yerden bakmaya çalışmanın ödülü ruhun yaşadığı huzur. Yüzyıllar önce yaşanmış ve her müslümanın hayatına değmiş bir hayat Resulullah’ın hayatı.Ona rağmen sünnet her bir müslüman için özel,çok değerli. Ezberlenmiş davranışlar, sözler değil; bir sünnet kadar Peygambere yakın olmak duygusu,hissiyatı düşüncesi, heyecanı diri tutuyor inananın kalbini.İnsan o zaman doğumundan öncesine ölümünden sonrasına bakabilecek cesareti kendinde bulabiliyor. Kendisini ve geçmişini karşısına alabiliyor. Ümidini ve korkusunu sonsuza bağlayıp eminlik gafletinden kurtuluyor. İnsanlık Peygamberin izinden ayrılmakla intihar etmiş,anlıyor. Dirilişin yolunu görüyor. Olmak yolculuğu son nefese,son durağa kadar devam ediyor.
4 Mart 2024
Kitaplara o kadar alıştık ki düşünmeyi unuttuk. Özellikle kendimde gözlemlediğim meraklarıma cevap bulma arayışına girdiğimde üzerinde kısa bir süre bile düşünmeden bu neden olmuş olabiliri kendi kafamda yaratmadan verilmiş cevapların peşinde sayfaların içinde arıyorum cevapları. Rüyaların anlamaları üzerine düşündüğümde 
Carl Gustav Jung sayfaları çıkıyor
"Kitaplar, insanın ruhunu besleyen ve zihni genişleten paha biçilmez hazinelerdir. Her biri, içinde bir dünya barındırır ve sayfalar arasında kaybolmak, yeni düşüncelerin ve duyguların keşfine çıkmak demektir. Bir kitap, sadece kelimelerden ibaret değildir; bir dost, bir rehber, bir öğretmendir. Sayfalar arasında dolaşırken, farklı hayatları yaşarız, farklı dünyalara yolculuk ederiz ve yeni perspektifler kazanırız. Kitaplar, ışık tutar karanlıkta, umut verir çaresizlikte ve ilham verir hayal kırıklığında. Onlarla dolu bir ev, bir zihin ve bir dünya, asla yalnız olmadığımızı hatırlatır. Kitaplarla dolu bir dünya, sonsuz bir keşif ve öğrenme yolculuğudur. Okuyarak, sadece kendi sınırlarımızı değil, aynı zamanda evrenin sınırlarını da genişletiriz. Bir kitap, bir insanın düşüncelerini, duygularını ve hayallerini sonsuza dek yaşatır; bu nedenle, kitaplarla dolu bir yaşam, asla boş bir yaşam olmaz."