Rüzgarın Şarkısını Dinle
“Rüzgârın Şarkısını Dinle” Haruki Murakami’nin ilk kitabı. Hayatlarımız sıradan gibi görünüyor, aslında hiç de öyle değil; demeye getiriyor yazar. Hepimizin hayatlarının pek çok vurucu ayrıntıları var gizlide beklettiğimiz, zaman zaman belirsizce ucundan kıyısından dile getirip de dudak kenarından gevelediğimiz. Rüzgârın Şarkısını Dinle tam da bu işte. 1Q81’de, Pupa Hava’yı ana temayı bozmadan yeniden yazan Tengo’nun, hayatının bir bölümünde yaşadığı şeyleri bu kitapta anlatıyormuş duygusuna kapıldım okurken. Bu yüzden, Murakami’nin okumadığım kitaplarını okumaya daha bir merakla devam edeceğim ve bu hissi onlarda da arayacağım. Bu kitapta da mı ölüm var, diye mi soruyorsunuz? Var tabii! Ölümün olmadığı bir yer gösterebilir misiniz bana? İşte kitaptan bir alıntı: “Gerçekten güçlü olan kimse yoktur. Güçlüymüş gibi yapanlar vardır yalnızca.” (s.118) Ölümü durdurabilen herhangi bir insan duydunuz mu hiç? Evet, ben de duymadım. O hâlde, "güçlü insan yoktur" cümlesinden, "İsrailliler de güçlü değil"e varmak hiç de yanlış olmaz. Öldürdüklerine bakmayın. Onlar da ölecekler. Sadece güçlüymüş gibi yapıyorlar. 
Rüzgarın Şarkısını Dinle
