Anna hiss edirdi ki, bu dəqiqə o, ayaq basdığl bu yeni həyat qarşısında duyduğu xəcalət, sevinc və dəhşət hissini sözlərlər ifadə edə bilməyəcək, buna görə də bu barədə danışmaq, bu hissi qeyri-dəqiq sözlərlə bayağılaşdırmaq istəmirdi. Lakin sonralar da, növbəti gün, üçüncü gün də o bu hisslərin bütün mürəkkəbliyini ifadə edə bilmək üçün nəinki söz tapa bilmir, hətta ürəyində olanları öz-özlüyündə hərtərəfli götür-qoy etmək üçün düşünə də bilmirdi.
O, öz-özünə deyirdi: “Yox, indi mən bu barədə düşünə bilmərəm; sonra, sakit olduğum zamanlarda fikirləşərəm”. Lakin düşünmək üçün ona lazım olan bu sakitlik, deyəsən heç vaxt olmayacaqdı; nə etdiyi, gələcəkdə onunla nə olacağı və nə etməlidir fikri hər dəfə başına gəldikdə onu dəhşət bürüyür və o, bu fikirləri özündən uzaqlaşdırırdı.
Mən kübar aləmi səndən yaxşı tanıyıram, - Anna dedi. - Mən Stiva kimi olan bu adamları tanıyıram, onların belə işlərə necə baxdığını bilirəm. Sən deyirsən ki, o, həmin qadına sənin haqqında danışmışdır. Belə şey olmayıb. Bu adamlar xəyanətə yol verirlər, lakin öz ailə ocaqları və arvadları onlar üçün müqəddəsdir. Onların nə zamansa həqarətlə baxacağı bu məşuqələr ailə həyatına mane olmurlar. Onlar bu qadınlarla ailə arasında keçilməz bir hüdud çəkirlər. Mən bunu başa düşməsəm də, bu, belədir.
Evlənməzdən qabaq subaylıqla bağlı bütün işlərinə, vərdişlərinə son qoymalısan ki, daha heç nə səni və allah göstərməsin, arvadını narahat eləməsin. Başa düşürsən məni?
Anna Karenina evliliğinde mutsuzdur, sevgiye açtır ve bunlara dayanılmaz bir ihtiyaç duyduğunu Voronskiy'i tanıyınca anlar. İçinde var olan tüm tutkuyu Voronskiy'e verir ve onun için oğlundan şöhretinden sosyete hayatından onurundan yani her şeyinden vazgeçer. Anna, Voronskiy'le beraber yeni hayatına başlamış, oğlundan vazgeçmiştir.
Voronskiy’e olan aşkı ve sevgisi için vazgeçtiği her şey onu öyle buhranlara sürüklemiştir ki, Voronskiy'nin aşkının bir gün biteceği, azalacağı veya bu aşkın başka birine verileceği düşüncesi ona dayanılmaz gelmektedir. Anna buhranlarından çıkamaz, intihara sürüklenir. Voronskiy'i cezalandırmak düşüncesi onu intihara itmiştir.Kitapta hiç bir karakter ve durum iyi veya kötü olarak yargılanmamıştır. Tolstoy kendi yarattığı karakter Anna Karenina ölünce günlerce ağlamıştır.
Anna KareninaLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Yayınları · 201939,7bin okunma
Əslində mən heç vaxt başa düşə bilmirdim "insanlar niyə bir yerdə yaşamalıdır?", "nə üçün biz başqalarından kömək isdəyəndə utanmalıyıq?"
Bəzən dərk eləməkmi isdəmirik , yoxsa həqiqətimi qəbul etmək isdəmirik?
Niyə həmişə deyirlər axı , "təklik Allaha məxsusdur" ....
İnsanlar dünyaya tək gələr və zamanı gələndə öz ruh eşini tapar və ömrünü onla keçirər . Həyat bu imiş əslində, yaşam boyu insan bəzən sadəcə uğur qazanmaq üçün həyatını ya da ailəsinə daha yaxşı bir yaşam vermək üçün çabalayır. Amma unutmaq olmaz ki , "həyat biz planlar qurarkən başımıza gələnlərdir". Unutma ki , Allah bəzən sənin plannı pozurki, sənin üçün öz planını gerçəkləşdirsin.
Bəzən sən Allahdan bir gül isdərsən o sənə gül baxçası vəd edər...
Bu kitab uzun aradan sonra mənə təsir edən kitablardan oldu. Oxuyacaq olanlara xoş mütailələr :)
"Şöhrət düşkünlüyü elə bir hissdir ki, həqiqi kədərlə əsla uyğun gələ bilməz, bununla belə, bu hiss insan təbiətinə elə aşılanmışdır ki, ən qüvvətli kədər çox nadir hallarda ona üstün gələ bilər. "