Ölüme hic bu kadar yakın olmamıştım. Yaşamın ne kadar değerli olduğunu o an anladım . Bu geç bir anlayıştı belki de . hayatta olmak ve yaşamaktan daha değerli bir şey yoktu şuanda benim için . En zor ve acı dolu hayatı bile ölüme tercih edebilirdim şimdi.En büyük başarısızlıkları kabul edebilirdim .En büyük acılara katlanabilirdim . Ne olursa olsun, başıma ne gelirse gelsin , yaşamaktan daha değerli değildi.yasamanin ne demek olduğunu yere çakılmama metreler kala anlamıştım .
Sudan yeni çikan bir balığın cirpinislarini izledin mi hiç ? İşte bu yaşamak için verilen en dramatik savaşın resmidir .
Yaşamak, nefes alamadiginda cirpinmaktır . Yaşamın ne kadar değerli olduğunu hayattayken anlayamazsın .O nu anlaman için , kaybetmen lazım. İşte bu yüzden nefesini tutabildigin kadar tut . Nefesini tutamadigin ve havaya ihtiyaç duydugun anda ölümle yaşam arasındasındır .
Eğer gözünü yıldızlara dikip yıldızların sana geleceklerini düşünüyorsan , yanılıyorsun. Sonsuza dek yıldızlara bakabilirsin .Ama sen gitmediğin müddetçe, onlar asla gelmeyecektir .Hayallerini izlemekle yetinme !
Şimdi bir seçim yapmalısın . Acılarla yaşamak ya da sadece yaşamak ...
Acı dolu bir hayatı seçmek demek ,kendini tonlarca ağırlığın altına almak demektir.Ne kadar güçlü olduğun önemli değildir.İstediğin kadar güçlü ol , eğer alttaysan ezilirsin .
Gerçek dostluklar , hiç beklediğin bir zamanda ve hiç beklemedigin bir şekilde başlar ... Gerçek dost onu görmediğin zaman da bile yanında olandır. Gerçek dost gozerin görmediği , kulakların duymadıgı anlarda görüp duyandır ...
Bazen yüreğini gönderir sana , bazen bir rüzgar olur girer pencerenden içeri , bazen bir yaprak olur süzülür yüreğinden içeri...