Kaybolduğumuzu hissettiğimiz zamanlar olur. Herkes de anlayamaz bunu, bu çağda insanlar kaybolduğunun farkında bile değil. Duino Ağıtları'nı hatırlayın: "Hiçbir yerde, sevgili, dünya hiçbir yerde, sadece içimizde." Kaybolduğumuzu hissettiğimizde döneceğimiz tek yer kendimiziz sevgili okur. Bu zamanda insanı ancak kendi kurtarır. Var
35 yaşındasındır oğlun 17 olmuştur falan ;)
Ben ilk kez ilk okul öğretmenime aşık oldum sonra bir sınıf arkadaşımı sevdim gibi bişe oldu lisede bir delikanlı sevdim ilk aşkımdı. Evlendik. Hatta çocuk da yaptık. Cinsiyetini bile bilmeden doğuma girdim ama ben hissediyordum oğlandı, ona o kadar bağlanmıştım ki karnımdayken herşeyimi anlatıyor, müzik dinletiyorum, odasını kitaplarla
Kadınlar,kadınlarımız;
Mutsuz kadınların, mutsuz anneleri oluyor.
Özgüvensiz kadınların, baskıcı babaları...
Savunmacı kadınların, kuralcı anneleri oluyor.
Küskün kadınların, sevmeyi bilmeyen babaları...
Başkalarına göre yaşayan kadınların, muhafazakar anneleri oluyor.
Cesareti olmayan kadınların, bağımlı babaları...
Mağduriyete sığınan kadınların pasif anneleri oluyor.
Mağdur eden kadınların hırslı babaları...
Ağlayan kadınların çaresiz anneleri oluyor.
Şikayet eden kadınların sorumluluk almayan babaları...
Suçlayan kadınların kibirli anneleri oluyor.
Ve suçluluk duyan kadınların iktidarsız babaları...
Toplumda kadın ile erkek eş değerde önemlidir ama kadın, gelecek nesillerin de anası olarak, bir kat daha önemlidir!
Belli bir yaşa gelmiş kadının değişmesi zordur.
Bu sebeple kadın sürekli kendini kendi dışında arar durur.
Ve bu sebeple tüm kişisel gelişim masalları kadınlaradır...
Oysa masallarda her kadın ya kraliçe veya prensestir!
Kimi dramanın karaliçesini örnek alır, kimi öpülmeyi bekleyen masum prensesi...
Gerçek yaşamda ise herkes her şeydir!
Ne kraliçe olmayı planla, ne prenses; kendin ol.
Kendin olmak, kendine gülmek, kendinle gülmek...
Önemli olan bu!
-Sözün özü bir kadının bu yaşamdaki en büyük ödülü veya kabusu, ana-babasıdır...
Bu sayede küçük bir kız, ruhu doygun veya kaybolmuş bir kadına evrilir.
Deniz Kite
Mahşerimsin
Sustukça sen oldum, sen oldukça kendime kaldım,seni buldum.
Cezasının ne zaman biteceğini bir hükümlüydüm sende..
Aşkı taşımak tek özgürlüğüm oldu anlamalısın.
Bende kendini üretirken yokluğunu aynı boyuta taşımasaydın keşke..
Sen yoksan olmayacaksan ben hangi kimlikle kalkarım ayağa hiç düşündün mü?
Yığılıp kaldığım her yerde yokluğun
Telaş, kıyamet ,
Burarda bir maskelemektir gidiyor,
Herkes maskeliyor evini,
Ben oturmuş , masallar okuyorum,
Leyla'ya değil, kendime,
"Bir varmış bir yokmuş" diye başlayan
"Gökten üç elma düştü: biri size, biri bana, biri de masalı okuyana"
Diye biten güzel masallar 
Nazım Hikmet Ran
Bir hayli kırıldım,
Her şey kadar, herkes kadar, sen kadar,
Canıma batan her halin felç gibi indi bedenime,
Gözlerimden tut da ciğerime kadar kırgınım!
Aslında ne sana, ne olanlara…
Kendime kırgınım…
Maziye hiç değil, an’a kırgınım.
Anlatamadığım, anlayamadığım masalların bana yaptıklarına,
Dinlediğim şarkılarda bana seni anlatan şarkıcılara,
Beni anlamadığın kelimelerin bana her şeyi anlatıyor gibi geliyor oluşlarına…
Bir hayli kırgınım…
Beni ben kırdım oysa,
İyi değil!
Çisel Onat
Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.
Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burda mi” diye kokuyu