"Zaman olur, insanın çabaları dalga gibi yükselir,
Sular alır götürür bizi mutluluğa,
Bir kaçırdık mı o fırsatı, ömür yolculuğu
Sığlıklar, terslikler içinde bocalar.
Evet, insan yaşamında sular bazen yükselebilir, ama sular insanı açık denizlere de sürükleyebilir."
Sayfa 277Kitabı okudu
"Zaman olur, insanın çabaları dalga gibi yükselir, sular alır götürür bizi mutluluğa..."
Sayfa 254Kitabı okudu
"İnsanlar hiçbir zaman değişmezler ve yaşamdaki en büyük trajedi de budur!"
Sayfa 241Kitabı okudu
Ve ölüm budur işte; nar çatlıyor ve kan rengindeki damlacıklar damlamaya başlıyor. Ve ince beyaz tüller dalga dalga kızıla boyanıyor. Ve kızıl rengin dalgaları durmadan genişliyor ve genişliyor ve genişliyor..
“sevgi dolu o geceler, çıplak bedenlere yaklaşmanın o coşkusu, heyecanı, ölüm ve öldürmenin şehveti, kin ve nefret dalgaları, o hırs, o öfke, o sonsuz düşmanlık, o bitmek bilmeyen geceler.
Sayfa 10
Benim evim burası, senin yanın.
Sayfa 278Kitabı okudu
İnsan güvenmediği birini sevebilir mi?
Sayfa 243Kitabı okudu
İnsanlar hiçbir zaman değişmezler ve yaşamdaki en büyük trajedi de budur!
Sayfa 241Kitabı okudu
"Denizcinin yuvası uzak denizlerdir. Umutla yolculuk etmek, bazen gidilecek yere varmaktan çok daha güzeldir."
Sayfa 59Kitabı okudu
Bu adam onu neden bu kadar etkilemişti?
Sayfa 124Kitabı okudu
Tolstoy: "Hayatla ölüm arasında son bir kez çırpındım ve içimde olanları tekrar gözden geçirmeye başladım. Birdenbire ancak Allah'a inandığım zamanlarda yaşadığımı fark ettim. Sırf O'nu düşünmekle bile hayatın dalgaları kabarıyordu benliğimde. Çevremde her şey canlanıyor, her şey bir anlam kazanıyordu. Hâlbuki O'nu unuttuğumda ve O'ndan uzaklaştığımda yaşamla olan bağlantım kesiliyor, hayat duruveriyordu. 'Öyleyse, ne arıyorsun daha? 'diye haykırdı içimdeki bir ses.. O gün bugün, bu ışık hiç bırakmadı beni. "
Sayfa 75Kitabı okudu
Tabii ben bu konuda biraz tuhafım, klas erkeklerden hoşlanırım.
Hep derim, bir centilmen her zaman centilmendir; hatta traktör kullansa bile.
Sayfa 96Kitabı okudu
Dağlar Ülkesi'nin sakinleri ve hayatları; yalnız, perişan, cahil; esmer yüzler, burma bıyıklar, uzun ince boyları; kaya, dağ. yayla ve vadi aşıkları, doğa sevdalıLarı, yalnızlık sevdalıları; asi insanlar, kavga adamları ; hep direniş ve kavga içinde geçen bir kader, boyuna fermanı çıkan, boyuna kabus dalgaları içinde bir o yana bir bu yana sallanıp duran bir hayat.
"Hayatla ölüm arasında son bir kez çır- pındım ve içimde olanları tekrar gözden geçirmeye başladım. Birdenbire ancak Allah' a inandığım zaman- larda yaşadığımı fark ettim. Sırf O'nu düşünmekle bile, hayatın dalgaları kabarıyordu benliğimde. Çevremde her şey canlanıyor, her şey bir anlam kazanıyordu. Hâlbuki O'nu unuttuğumda ve O'ndan uzaklaştığımda yaşamla olan bağlantım kesiliyor, hayat duruveriyordu. 'Öyleyse, ne arıyorsun daha?' diye haykırdı içimde bir ses... O gün bugün, bu ışık hiç bırakmadı beni."
Sayfa 75 - Tolstoy
Düşünmemelisin o anları, unutmalısın.
Sayfa 62Kitabı okudu