Kadın çıktı odadan, Baharistan'ı okumaya devam etti. Bir sayfaya geldiğinde takıldı, bir bölümü bu kez sesli sesli okudu:
"Bütün ömür defterleri dünya hayatının
sahifeleridir. Akıllıların vermiş olduğu bu öğüdü iyi düşün. Bahtiyar o kimsedir ki; bu temiz defter üzerinde ancak hayırlı yazılar ve hayırlı eserler bırakır."
Kitabı bıraktı, çaydan bir yudum aldı, defteri çekti önüne, dolma kaleminin kapağını çıkardı, biraz düşündü, sonra yazmaya başladı.
Düştüm bir yola, yol belli değil... Bakalım beni nereye götürecekti bu yol, kimlerle karşılaşacaktım. İçimde, çok farklı zamanlara, mekanlara yolculuk yapacakmışım gibi bir his vardı. Ah Şima ah!
"Biri diğerine, ey sen kan
ben bir şekilde buraya elden düşmüşüm.
Diğeri dedi ki, ben dikenin acısıyla,
diken toplayanın ayağından damlamışım."
Pervin-i İtisami
"Yaşadığımız hayat bir kişilik ve kimlik kazandırır bize; olayların ve kişilerin sürüklediği olmaktan çıkıp, olaya ve kişiye özellik kazandırdığımızda başlar kim olduğumuz."
Orada, o yolculukta, onun adını yalnız kargalar duydu dilimden. Başka kimseye söylemedim. Bana söz verdiler kara kargalar, onlar da kimseye söylemediler..