Leyla Erbil'in Onur Behramoğlu'ya gönderdiği mektupların 2009-2010 dönemine ait bölümünden derlenmiştir.
9 Temmuz 2009
onur'cuğum,
ne hoş oldu seni elinde ritsos'unla tuzla'da görmek bilemezsin. turgut'u elbette tanıdım. tomris dolayısiyle de bir ara yakındık. çok iyi bir şair ama benim en çok edip'le yakın dostluğum vardı. belki duygusal
Sık sık başı ağrıyordu. Çok ders çalışmasına rağmen "anne çok çalışıyorum fakat unutuyorum" derdi. Bakkala birşeyler almaya gönderdiğimde ne alacağını unutuyordu. Not tutmaya başladı, not tutmasa unutuyorum diyordu. Keşke o zaman farkına varsaydım diye kendimi suçluyorum. Biz çok ders çalıştığı için belki zihni yoruluyor diye
Çocuğundan arda kalan Benim. Eski bir bebeklik resmimi buldum. Resimdeki ben değilim, bir başkası O. Pembe, şişman, henüz hastalık,yalnızlık nedir bilmeyen,
ağladığı zaman doyurulan, uzanan, kucağa alınan ve tekmeleyen fakat kimsenin canını yakmayan ve dilediği zaman gözlerini kapar kapamaz uyuyabilen biri O.
Öylece yatıp başının üstünde
UYAN ARTIK BİR ASIR OLDU
BİSMİLLAHİRAHMANİRRAHİM
Hadi kalk artık sabah oldu diyen bir annenin bir babanın şefkat dolu sözleriyle başlamak istedim yazıma…
Uyandırayım istedim… Fakat küçük bir çocuk gibi 5 dk daha demeniz yerine kalkmanızı temenni ederim..!
Sene 1924’ten beri bu insanların beynine istedikleri her şeyi empoze
Sefiller'i Aldığım Gece
Zaman: Beşiktaş'ın şampiyon olduğu gece.
Mekan: Kadıköy Rıhtım.
Muhteva: Hayattan kısacık bir kesit.
**
Yoldan birbiri ardına geçen arabaların farları gökten düşen minik yağmur damlalarını aydınlatıyor. Bunlar birazdan boşalacak sağanak yağmurun ilk habercileri.
**
Karşı kaldırımda bir kolunda üç beş şemsiye takılı, diğer elinde karton
8. Hikaye Tamamlama Etkinliği
Hikayemiz bu ileti altından yürütülecektir.
Katılımcı sırası ve yorumlar için: #11646309
NigRa
Saat gece yarısını çoktan geçmiş "yarım" diye belirtilen 12.30'u göstermekteydi. Akreple yelkovan iki ayrı uçtaydı, kavuşamayan iki aşık gibi diye düşündü. Sonra aklı yine yarım kavramına kaydı. 24'ün yarısı 12