“Depresyonda olup olmadığımdan emin değilim.
Yani, mutsuz değilim.
Ama mutlu da değilim.
Gün içinde espriler yapıp gülebiliyorum.
Fakat bazı geceler yalnız kaldığımda,
Nasıl hissedildiğini unutuyorum.
Zamanla aramda pek iyi değildir.
Bunun dışında kendimi şanslı sayarım yine de.
Yalnız kalmakla ilgili bir sorunum yok.
Sadece nefesini sevdiğim birinin yakınlarda olması beni rahatlatır.
Bencilce bir şey, biliyorum.
Ama birbirimize ihtiyacımız olduğunu hissediyorum ve bunu değerli buluyorum.
Zaman nefes almakla geçen günler değil, birinin aklında olmakla ilgili biraz…
Hayatın kronometresini sen değil, senin yanındaki tutar.
Biliyor musun artık hayal bile edemiyorum seni.
Sesini duymayalı, yüzünü görmeyeli bir hayli vakit oldu.
Delirdim galiba biraz, sağa soluma arkama bakıyorum sanki bi anda karşıma yeniden çıkacakmışsın umuduna kapılıyorum.
Elimi tuttuğunda o utangaç yüz ifadeni getirmeye çalışıyorum aklıma.
Seni ne zaman düşünsem kendime zarar mı veriyorum.
Bilmiyorum.. ama bu hisse alıştım galiba acıtmıyor artık eskisi gibi.
Vakit geldiğinde hayatım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçerken ben yine seni düşleyeceğim unuttuğum kokunu, aklımda çizemediğim gülüşlerini, bilinçaltımdan çıkan sesini.
Yani seni düşleyeceğim. Biliyorum zor olacak, yorulacağım.
Zaten bitkinim bu aralar yaprakları solmuş bi çiçek gibiyim koklasan ne fayda, suya batırsan ne fayda.
En iyisi koparıp atmak.. “
https://youtu.be/9wwboWZZeJo
Depresyonda olup olmadığımdan emin değilim.
Yani, mutsuz değilim.
Ama mutlu da değilim.
Gün içinde espriler yapıp gülebiliyorum.
Fakat bazı geceler yalnız kaldığımda,
Nasıl hissedildiğini unutuyorum. Zamanla aramda pek iyi değildir. Bunun dışında kendimi şanslı sayarım yine de. Yalnız kalmakla ilgili bir sorunum yok. Sadece nefesini sevdiğim birinin yakınlarda olması beni rahatlatır. Bencilce bir şey, biliyorum. Ama birbirimize ihtiyacımız olduğunu hissediyorum ve bunu değerli buluyorum. Zaman nefes almakla geçen günler değil, birinin aklında olmakla ilgili biraz… Hayatın kronometresini sen değil, senin yanındaki tutar. Biliyor musun artık hayal bile edemiyorum seni.
Sesini duymayalı, yüzünü görmeyeli bir hayli vakit oldu
delirdim galiba biraz, sağa soluma arkama bakıyorum sanki bi anda karşıma yeniden çıkacakmışsın umuduna kapılıyorum.
Elimi tuttuğunda o utangaç yüz ifadeni getirmeye çalışıyorum aklıma.
seni ne zaman düşünsem kendime zarar mı veriyorum. bilmiyorum..
ama bu hisse alıştım galiba acıtmıyor artık eskisi gibi.
vakit geldiğinde hayatım bir film şeridi gibi gözümün önünden geçerken ben yine seni düşleyeceğim
unuttuğum kokunu, aklımda çizemediğim gülüşlerini, bilinçaltımdan çıkan sesini.
yani seni düşleyeceğim.
biliyorum.
Eskisi gibi değilim artık.
Tartışmak, kendini anlatmaya çalışmak;
"Bak, yanlış anladın, aslında ben şunu demek istedim, sen böyle algıladın" şeklinde savunmak yoruyor beni.
Söyleyecek çok şey var ama takâtim yok.
O yüzden üzmeyin, yormayın, oyalamayın beni.
Samimiyeti, sevgisi, içtenliğiyle gelenler buyursun baş köşeye destur almadan otursun.
Söylediklerinin arkasında duramayanlar, hiç adım atmaya kalkmasın, olduğu yerde bir anıt gibi dursun.
Tartışmaya mecalim yok artık.
Beni seven böyle sevsin,
Sevmeyenin yolu, sevdiğine açık olsun.
Eskisi gibi değilim artık... tartışmak, kendini anlatmaya çalışmak, "Bak yanlış anladın aslında ben şunu demek istedim Sen böyle algıladın" şeklinde savunmak yoruyor beni .Söyleyecek çok şey var ama takatim yok.
O yüzden üzmeyin yormayın oyalamayın beni .Samimiyet, sevgisi içtenliğiyle gelenler buyursun baş köşeye destur almadan otursun.
Söylediklerinin arkasında durmayanlar, hiç adım atmaya kalkmasın, olduğu yerde bir Anıt gibi Dursun tartışmaya Mecalim yok artık... Beni seven böyle sevsin,
Sevmeyenlerin yolu sevdiğine açık olsun...
"artık bazı şeylerin eskisi gibi olmayacağını biliyorum. eskisinden daha iyi olmasını da beklemiyorum, ben eski ben değilim çünkü.her şey ne kadar iyi olabilir ki diyorum bunca olanaksızlık içinde, bilmiyorum belki de olması gereken ben artık buyumdur bazen koşullar oluşturur seni*
Sensizliğin sessizliği
Sensizliğin,vücudumu 9,9 şiddetinde sallayıp,
Bedenimi yerle bir ederek,ayaklarının altına kum gibi serdiği şu dünyada,
Daha ne kadar dayanmalıyım,yokluğuna,bilemiyorum
Anılarının,hayalinin ve özleminin üzerime enkaz gibi yığılarak,
Beni karanlıklar altında çaresiz,nefessiz ve acılar içinde bıraktığı şu hayatta...
Yıllarca ellerimden tutup,beni