“Kendimden başka herkese tahammül ediyorum bazen
Kendimle beraber herkesten nefret etmeme rağmen...”

Ama en azından hayatımı mahvetmek için kimseye ihtiyacım yok. Kendi kendime gayet iyi bir şekilde becerebiliyorum bu işi.

Bu dünya çocukların büyük umutları için fazla küçük bir yer. Bu dünya küçük mutluluklara bile tahammül edemeyecek kadar çirkin bir yer. Bu dünyada masal kahramanlarına yer yok. Bu dünyada çocuklar, çok fazla büyükler.

"Dert etme. Zamanla geçer tüm yaralar, izi kalır. İleride o yara izlerine bakar, 'Başkalarının önünde diz çökmektense düşe kalka kendi yolumu bulmaya çalıştım,' dersin."

Çok konuşuyorsun ve buna bağlı olarak da sürekli kendinden bahsediyorsun. Yani hem geveze hem de bencilsin. Zaten tüm gevezeler aynı zamanda bencildir. Karşındakini konuşturmadığın için kul hakkı yiyorsun. Ki o da büyük günah. Yapma!

Aynanın karşısına geçtim. Omzumdan öptüm. Kendimle konuştum. Tatmin olana kadar sıvazladım ruhumu. Aynanın karşısında geçirdiğim 5 dakika 5 asır gibi geldi. Ben kendimi severken bu kadar zorlanıyorsam beni sevene Allah kolaylık versin.

"Mutlaka görüşelim," diyen insanlar bir sonraki tesadüfi karşılaşma anına kadar asla görüşmez, birbirlerini arayıp sormazlar. Bu, hayatın yazılı olmayan kurallarından biridir.

"Salak! Hayat tecrübelerinden sınava girecek olsan boş kâğıt verip çıkarsın."

"Duydukların yalan, gördüklerin sahte. Tüm vaatler, verilen sözler mezarlığında birer mezar taşı sadece..."