AH BEN İNSAN NE TUHAF BİR MAHLUKSUN...
Esma ile 8 yıl evli kalan Veysel'in karısı tarafından aldatılması ve hizmetkârları Hüseyin'le kaçması onda onarılması çok zor yaralar açmıştır. O, görmeyen gözüyle karısını kaçıran Hüseyin'den intikam almak istemişse de, zaman onun derdinin ilâcı olmuştur.
Sayfa 22 - ÂŞIK VEYSELKitabı okudu
KONUŞMALAR – I
Bütün dünya ile birlikte Türkiye de büyük ve düşündürücü bir değişiklik içindedir. Çünkü bu değişiklik daha çok olumsuz yönlere doğrudur.
Türkiye, çağdaş devlet olmaktan çıkmıştır.
Devlet tarifi nedir? Bir vatandaş teşkilatlanmış bağımsız bir millet, değil mi? Türkiye bu tarife uymuyor.
Bir kere bu vatandaki millet
Hüseyin Ağa, hani Veysel'in türkülerinde "Zalim Kafir" diye geçer ya, Veysel'in karısını kaçıran, işte o adamdı.
Sayfa 136Kitabı okudu
âşık hüseyin kaçıran
...''bir gün iş bulmuştum. ertesi gün başlayacaktım hemen. cebimde bir tek 1 lira vardı. evde ise 1 ekmek ve 5 nüfus. çoluk çocuk aç perperişan. karın doyurur mu 1 lirayla 1 ekmek? yeter mi 5 nüfusa?
1 liranın 75 kuruşunu otobüse verdim. ve geldim iş kapısına. çocuklar evde ekmek bekliyor. adam, beni unuttuğunu ve bir başkasını işe aldığını söyledi. cepte ise 25 kuruş kalmıştı. bir kahveye gittim ve 25 kuruşla da bir çay içtim.
ne yapayım ne edeyim diye düşünürken, garsondan kalemi aldım ve gazetenin beyaz yerine şunları yazdım:
''ruhumda bir sıkıntı var
gitsin diyom, gitmiyo ki
yoksulluk başıma belâ
bitsin diyom, bitmiyo ki
düşünüyom nasıl etmek
bilemiyom nere gitmek
beş nüfusa bir tek ekmek
yetsin diyom, yetmiyo ki''...
Sayfa 28 - üç çiçek yayınevi ocak 1983 birinci basımındanKitabı okudu
Yoksulluk
Evde otururdum kendi halimde
Bir akşam kapıyı vurdu yoksulluk
Gelen kimdir diye açıp bakarken
Süzülüp içeri girdi yoksulluk
Misafir zannettik birde sevindik
Merhaba sultanım hoş geldin dedik
Rahat otur diye bir minder verdik
Köşede mekanı kurdu yoksulluk
O gece gitmedi beraber yattık
Alta hasır, üstümüze çul örttük
Gelmişten, geçmişten muhabbet ettik
Yedi sülalemi sordu yoksulluk
Bir kuru ekmeği doğradık suya
İştah ile yedik hem doya doya
Ölünceye kadar böyle kal diye
Elime fermanı verdi yoksulluk
Dedi ki, Kaçıran muradın alma
Senden ayrılamam kusura kalma
Dedim defol burdan bir daha gelme
Vurunca belimi kırdı yoksulluk
Aşık Hüseyin Kaçıran
Veli Mestan
Bizim köyde Veli Mestan
Ak bezden giyerdi fistan
Dere kenarına bostan
Ekdi amma sel götürdü
Sonra çoban durdu köye
Günlerini saya saya
Sevdiğini doya doya
Saramadı el götürdü
Mestan buna şaşdı durdu
Elini dizine vurdu
Tavansız bir evi vardı
Fırtınada yel götürdü
Merakdan yatağa düşdü
Eli yüzü bütün şişdi
Duyan komşular koşuşdu
Kazma, kürek, bel götürdü
Âşık Kaçıran yazdı destana
Hak rahmet etsin Mestan’a
Gideriken kabristana
Kefen diye çul götürdü...
Aşık Hüseyin Kaçıran
Duyan Geldi
Kasabada Murat Ağa
Gripten düştü yatağa
Tez duyuldu sola sağa
Bu haberi duyan geldi
Kimi sağdan kimi soldan
Akın etti dört bir koldan
Araba çıkmamış yoldan