Aşık Veysel ŞATIROĞLU
D. 25 Ekim 1894, Şarkışla, Sivas - Ö. 21 Mart 1973, Sivrialan, Sivas. Aramızdan ayrılışının 43. yılı. Saygıyla anıyoruz büyük ustayı. Ruhun şad olsun.
Kendi anlatımı ile yakalandığı çiçek hastalığı ve hayatı boyunca oluşan görme sorunu:
"Çiçeğe yatmadan evvel anam güzel bir entari dikmişti. Onu giyerek beni çok
25 Ekim 1894 (Sivrialan) - 21 Mart 1973 (Sivrialan)
ANLATAMAM DERDİMİ DERTSİZ İNSANA
Anlatamam derdimi dertsiz insana
Derd çekmeyen dert kıymetin bilemez
Derdim bana derman imiş bilmedim
Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz
Ben giderim adım kalır
Dostlar beni hatırlasın.
Düğün olur bayram gelir
Dostlar beni hatırlasın
Can kafeste durmaz uçar
Dünya bir han, konan göçer
Ay dolanır yıllar geçer
Benim için güzel insan: AŞIK VEYSEL'dir.
Dost dost diye nicesine sarıldım
Benim sâdık yârim kara topraktır
Beyhude dolandım boşa yoruldum
Benim sâdık yârim kara topraktır"
(25 Ekim 1894-21 Mart 1973)