Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.11
Sanıyorum ki birçok kişi değinmiştir buna ama kitabın kapak tasarımının ve isminin korkunçluğu bence bir kez daha dillendirilmeyi hak ediyor. Ayfer Tunç ismi ve Can Yayınları'na olan güvenim olmasa muhtemelen yüzüne bile bakmazdım bu kitabın. Kötü, çok kötü. "Aşıklar Delidir" cümlesi "Amantes sunt amentes" şeklinde geçiyor
Ayfer Tunç dan okuduğum dördüncü kitap oldu "Aşıklar Delidir ya da Yazı Tura" ve net olarak söyleyebilirim ki içlerinde en çok sevdiğim bu kitap oldu. Roman boyunca Umut ve Sanem'in hayatlarının ayrıntılarını birçok geri dönüş ile vermiş yazar ve karakterlerin yaşadığı olayların yanında her türlü ruh hallerini ve duygularının derinliklere inerek anlatmış. Birçok kişi için sıkıcı olarak nitelendirilen bu durum benim bir romanda en çok sevdiğim anlatım biçimlerinden biri. Olay örgüsü ince ince işlenirken, hüzünlü, çok katmanlı, bir anlatımın yanında karakterlerin içsel yolculuklarını okumak çok büyük bir edebi haz verdi bana.
.
Genetik bir hastalıktan dolayı öleceğini bilen Umut'un herkese dünyanın dibine düşen bir kutudan bakmaya başlaması sonrası tedavi için gittiği Amerika'da Sanem ile aşkı bulmasını anlatıyor kitap. Küçük mutlu anı parçacıkları ile kum saatini kırarak zamanı durdurmanın mümkün olabileceğini gösteriyorlar bize. Kelimelerle ördükleri zincirin birer ucundaki Sanem ve Umut, fırtınalı hayatlarında, yaşadıklarını hissediyorlar böylece.
.
Sert ve karamsar bir kitap olsa da Ayfer Tunç'un dildeki ustalığını görmek, hayatı aşkı, ölümü, anlamaya çalışırken ailenin öneminin farkına varmak için kesinlikle okunması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Ruh ikizinizi bulduğunuzu düşünün. Hayatınızın aşkını. Yıllardır aradığınız, bulduğunuz zaman herşeyin tam olacağından emin olduğunuz - ararken ne olduğunu bilmesenizde - o boşluğu günün birinde doldurduğunuzu düşünün.
İki ayrı ülkelerde yaşayan iki insanın hikayesi bu. İkisinin ağzından da dinliyoruz hikayeyi.
Ayfer Tunç'un -tartışmalara kapalı - muazzam anlatımıyla beraber çok basit bir yaşam mücadelesi, aşk hikayesi harikalara dönüşmüş kitapta.
Umut ve Sanem...kitabı kapattıktan sonra insanı düşündürüyor acaba hiç karşılaşmasalar daha mı iyi olurdu. Umuttan çok Sanem’i düşünüyorum gidene mi daha çok yazık oldu yoksa kalana mı.
Kitap erkek ve kadının anlatımıyla ayrı bölümlerden oluşuyor. Yazı yani Umutun bölümü oldukça ağır ilerledi benim okumamda durum böyleydi hatta bir an kitabı yarım bırakmak bile istedim. Fakat Sanem’in anlatımıyla okumaya başladığınızda akıcılıkta başlıyor hatta kitap kalbinize dokunmaya başlıyor.
Kitap birbirlerine aşık olmuş iki acılı İnsanın yaşadıklarını anlatıyor bizlere. Umut ölmek üzere Sanem aslında çoktan içindeki ruhu ölmüş biri Umutla yeniden yaşadığını hissederken bir anda daha çok ölmekte bunda geçmişindeki acıların payı tabiki var çünkü Sanem acıyı hayatı boyunca derinden hissetmiştir.
Bunları yazmama neden olan kitabı kapatırken durduramadığım gözyaşlarımdı.Ayfer Tunç’un kalemine sağlık.
Biraz karamsar bir kitap
Kitabı biraz önce bitirdim. Çok yoğun bir karamsarlık hâkim. İçim karardı. Karakter tahlilleri çok güzel. Zaten Ayfer Tunç'u yazar olarak çok beğeniyorum. Gözlem yeteneği çok iyi ve bence çok zeki bir kadın.
Umut'un ruh halini hastalığından dolayı anlayabiliyorum ama Sanem'in durumunu abartılı buldum. Hayata bu kadar küsmesi gereksizdi. Her şeye rağmen başarılı olmuş ve kendine iyi bir hayat kuracak şansı elde etmiş. Bu kadar dibe batmış insanları okumak hoşuma gitmiyor.
Sonuç olarak kitap okumaya değer.
Modern bir destan olarak döşenmiş aşıklar delidir ya da yazı tura, her sayfada bir can acısını bu kadar güzel anlatabilmiş nadide bir roman. Ölümle doğum arasındaki o ince ipte yürümeye çalışan iki insanın hikayesi. Kitabı okumaya Ayfer Tunç'un beni hayal kırıklığına hiç uğratmadığını bilerek başladım. Birçok kitabında deneyimlediğimizden başka birkaç teknik kullanmış. Özellikle son bölümde, hangi cümleyi kimin söylediğini bilmediğimiz bir anlam karmaşası içinde, umut ve sanemi ortada birleştirenin ne olduğunu bize çok net gösterdi: Hazdan mı, acıdan mı? Hem hazdan hem acıdan.
Yüreğimde bir kuşla okudum romanı. Hiç kimsenin hiç kimseyle doldurmayacağını öğrendiğim yalnızlığıma ağlayarak okudum.