"Bana alış," demeyeceğim. Nasıl olsa alışacaksın bir gün. Şimdi çirkinliğimde güzellikler bulan gözlerin, o zaman en güzeli görecek bende. Alışkanlığınla, sevginle yeni bir ben yaratacaksın benden. İlk defa sevilmenin ürpertileri içindeyim inan. Sevgimle mukayese edebileceğim tek şeyi beni sevmende buldum. Ömrümde kimse bana sevilmenin gerekliliğini öğretemedi. Kimseden sevgisini istemedim, verdiler almadım. Bencildim bir zamanlar, sevmek benim hakkım, diyordum. Oysaki şimdi bir zamanlar hiç sevmemiş olduğumu kendi kendime biraz da utanarak itiraf ediyorum. Asıl büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim senin sevginle değerleniyor, ayrı bir anlam kazanıyor. Sevgin olmasaydı değersiz bir cam parçasıydım. Sevginle bir aynayım şimdi. Bana bakanlar baştan başa bir sen görecekler içimde.
Çalmışlarsa şairliği benden ne haber, sana doğru dürüst yazamadım, yazıklar olsun bana ki iki kelimeciği bir araya getiremedim. Getirmeyi becerebildiğim iki kelime var oda şöyle; seni seviyorum
Senden evvel beni sevdiklerinin ifasını taşıyorlardı bunlar hepsi geldi gönlümün tül perdesine birer kara acı çizdi sen ama sen kadın sen gelincik tarlası çizdin.
Ve depremler olur meskenler bir harap virane olur, yerine yeniden iştişamlı meskenler dikilir, en sevdiğin annenin fotoğrafının çerçevesi kırılır, fevkaladenin de fevkinde yeni bir çerçeve alırsın annen bir daha güzelleşir içinde, ve her şeye rağmen birtanem demeye devam edeceğim bu bir bağlılık yemini.
Seni bırakmaları, iş dönüşü kendi yuvamazı bırakıyorum.
Seninle konuşmadan önce sendeliyordum, şimdi dengeyi buldum.
Asıl mucid biz olalım sevmeyi bulduk.
(Boran Deniz)
Her İşin Başı İslâm
Muaz Ibni Cebel Radiyallahu Anh’den rivayet edildiğine göre Rasûlullah Sallallahü Aleyhi Vesellem şöyle buyurdu:
“- Tamamıyla işin aslını (başını, temelini) haber vereyim mi sana?”
“- Ver, Ya Rasûlallah!”
“- İşin başı (aslı) İslâm’dır...” ( Tirmizî, İman 8; İbn Mâce, Fiten 12; Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 231, 236, 237)
Her şeyin temeline İslâm’ı
Yakamoz& Papatya [1-8] hepsini okumak isteyenlere...
Aşk lafını ağzına almazdı Yakamoz. Nerede aşık görse garipser, aşk acısı gördü mü dayanamaz, gülerdi. Çok ketumdu, kimseye hiçbir şey söylemezdi. Bir kadının onu seveceğine inanmazdı, gerçek aşkın onu bulacağına ihtimal bile vermezdi. Sonra bir gün onu gördü, onu Papatyasını bakmaya kıyamadığı o narin çiçeğini hayatında hiç böyle hissetmemişti.
1. BÖLÜM
SAİD NURSÎ, NUR RİSALELERİ VE İLİM
1.1. SAİD NURSÎ’NİN TAHSİL HAYATI
Risale-i Nur müellifinin tahsil hayatı üç aydan başka mevcut olmadığı halde
(...)10
Evet o zât (Said Nursî) daha hal-i sabavette iken ve hiç tahsil yapmadan
zevahiri kurtarmak üzere üç aylık bir tahsil müddeti içinde ulûm-u evvelîn ve âhîrine
ve ledünniyat ve
BİR DELİNİN ALLAH'A YAZDIĞI MEKTUP
“Ben dünya kürresi,
Türkiye karyesi ve Urfa Köyünden,
El-Aziz (Elazığ ) Tımarhanesi (Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi) sakinlerinden; İsmi önemsiz, cismi değersiz,
Çaresiz ve kimsesiz bir abdi acizin,
Ahir deminde misafiri Azrail’i beklerken,
Başhekimlik üzerinden Hâkimler Hakim’inin
Dergahı Uluhiyetine son arzuhalimdir..!
Ben gam (dertlilik)