Irmaklar kurusaydı deniz olmazdı eğer aşk muteber olmasaydı seni senden daha iyi bilen adem ve havvayı yaratmazdı
''Gene söylüyorum, değilim ''bir aşk kırgını'' ben
Yüzüme sindi çoktan gözlerinin rengi
Bir güneş yanığı gibi yüzüme
Denizlerdir şimdi gözyaşları, iççekmeleri de
Saçları uzanıp yattığım çimenlerdir
Ağzımda bir sap çiçekle
Bulutlardır bir inip bir yükselen karnı
Doğadır artık o, doğadır
Kaynaşıp yitmiştir doğayla bu küçük gövde
Bulamaz ölüm onu
Bulamam yanyana gelsek bile ben de''
Sayfa 147Kitabı okudu
" Her şeyde 'neden? niçin?' arama! Aşk nedensizdir, ayrılık niçinsiz... "
Sayfa 191Kitabı okudu
İster sonunda vuslat olsun isterse hüsran, her aşk bir hapishanedir unutma!
Sayfa 157Kitabı okudu
"... Aşk henüz sende bir çizik bile değilken bendeki kabuk bağlamayan yarayı nasıl anlarsın?"
Sayfa 39Kitabı okudu
"Dil sözü kulaklara, kalem de yüreklere yazar.
Öyle bir söz söyle ki her bir kelimesinden yüzlerce
hayat fışkırsın.
Öyle bir söz ki mumyalanmış kalbinin perdelerini yırtsın, açsın.
Ey âşık!
Sözün, sükûtun.
Canın, tenin...
Hüznün, sevincin. Ve kalemin her dem AŞK olsun."