Sonrası Kalır 2 Bütün Şiirleri Edip Cansever
Çıldırıp yitmemek için
İki insan gibi kaldım
Birbiriyle konuşan iki insan"
...
"Ve işte bir dip balığı su boşluğunda
Çırparaktan yüzgeçlerini
Hiç kimseye uymayan bir mevsim öneriyor"
...
(Arka Kapak'tan)
1280 sayfa bir şair ne yazabilir diyorsanız oturup okuyun. 1. cilt alıştığımız şiire daha yakın ama 2. cilt daha fazla düzyazı içeriyor. Şiirden çok öykü veya bir tiyatro oyununun tekstiymiş gibi bi hava veriyor. Kavramları tezatlarıyla işleyen, daha çok insanın iç yönünü ele alan, bireyi sorgulayan bu muazzam şiirleri okurken sıkılmanız imkansız sayfa sayısı gözünüzü korkutmamalı.
Herkes sevmez Edip Cansever'in kalemini, çoğu kişi için karamsar gelir. Elbette bu anlaşılır, lakin renk körlüğü hastalığının şiircesi de böyle olur işte. Şiirdeki akıcılık olağanüstü ve tiyatral bir hava baştan sona hakim.
Ben Ruhi Bey Nasılım zaten tiyatroya uyarlanmış bir eser. Araştırılırsa izlenmesi mümkün Tiyatro Terminal sahnesinde.
Edip Cansever'in bu iki ciltlik şiir kitabını gördüğümde içimden demiştim ki, hiç mi konuşturmadılar seni, ne bulur bir insan bu kadar yazacak? Ama yıllar bile geçse üstünden her okuduğumda -her düşündüğümde- içimdeki duygular meclis kavgasına tutuşuyor.
Kitaptan 91 Alıntı
Geçerim kurduğum hayallerin altından
Bir gökkuşağınının altından geçer gibi.Sonrası Kalır 2, Edip Cansever (Sayfa 171 - Yky)
Kapını açarsın ki bir de, hiç kimseler yok
Çaresiz, benim sana gelişim de hep böyle.
Şimdi her yerde duyuluyor
Bir şeyler lazım insana sevecek
Elbette umutsuzluğa düşerim bazan
Elbette umutluyum her zaman
Neden yazılır bir şiir
Neden okunur bunca yazı
Çünkü nasıl aşılabilir başkaca
İnsanın karmaşıklığı.
Öldü mü, yaşıyor mu? Ne tuhaf, yüzünü bile anımsayamıyorum. Ama hareketleri, mimikleri... Sanki ondan soyutlanmışlar da, karşımda hepsi.
O bir başına kalırdı, ben bir başıma kalırdım
Sanki hiç tüketilmeyen bir otobüs durağı gibi kalırdım.
Tomris Uyar'a
Seni görünce dünyayı dolaşıyor insan sanki
Hani Etiler'den Hisar'a insek bile
Bir küçük yaşındasın,boyanmış taranmışsın
Çok yaşında her zamanki çocuksun gene
Ben seni uzun bir yolda yürürken görmedim ki hiç.
Yıkansam ,yıkansam,hep o güneşlerle yıkansam...
Ey anılar, benim anılarım
Ne çıkar azıcık yaklaşsam size
Bir deniz kıyısını, bahçeli
Küçük bir evi ya da
Sözgelimi bir yaz tatilini
Şöyle bir yedeğime alıp da
Yaklaşsam yanınıza
Ey bir kır yolu, pembe bir bulut
Bir yağmur sonrası, bir günbatımı
Geri vermez misiniz bana
Bir yüzün her şeyden önce belli belirsizliğini
Sonra da belki daha yakından
Bir duruşu, bir durgunluğu ve
Ne bileyim işte kısa bir dalgınlığı
Ardından
Sessizlikle kuşatılmış o tanıdık sözleri
Ve hatta bir sarılışı
O içten öpüşleri
Bilmem ki
Geri vermez misiniz bana.
Geçen gün gördüm
Acımayı unuttum
Sevinmeyi unuttum
Ben her şeyi artık unutuyorum
Ama o geçerken ne yalan söyleyeyim şuramda bir ağrı duydum.
