Güven, diğer duyguların yönünü de belirleyen bir 'kök duygu' olarak tanımlanır.
Düzenin ötekisi başka bir düzen değildir, tek alternatifi kaostur.
.. Haz, kendi kendisini yok eden bir şeydir. Ulaşıldığı an yok olur. Arzu başka bir hedefe yönelir. Durmadan haz vaat eden başka bir hedefe. Haz evresi tamamlanmış, ulaşılmış, geçici tatmin sağlanmış ve tüketilmişse, gece yatağına uzadığında kendisini yalnız, mutsuz vr boşlukta hisseder. Yeni bir haz kaynağı/arzu nesnesi ona, içinde bulunduğu boşluktan kurtulacağını vaat edinceye kadar. Sürekli yeniden koşu başlar, her koşu bitiminde kendisinden bir şeyin öldüğünü bilmeden. Yorucu, acıklı ve bir o kadar da elle tutulamaz soyutlukta.
Evinde açlıktan ölen yaşlı adam, üç kadını kaçırarak esir tutan adamlar ya da dört çocuğuna işkence uygulayan anne-baba ruh hastaları olarak tanımlanabilir, onların yakınlarında yaşadıkları halde hiçbir şeyden haberdar olmayan, şüphe bile duymayacak kadar duyarsızlaşan, kendisine dönük bireylerin tanımı nedir? "Mesafesiz yabancılar" olabilir.
"Geçmiş" tartışmalıdır, "gelecek" belirsiz, "şimdi" ise kaotiktir.
"Her an, en az ya da en çok öteki kadar önemlidir. Ve her durum herhangi bir başka durum kadar anlık ve geçicidir. " (Bauman)
Borgna'nın Nietzsche'den aktararak söylediği gibi "Mutluluk ancak ve ancak unutmanın uçurumlarında: özlem ve isteklere sahip olmayan bir şimdiki zamanın geçici süreksizliğinde yaşayan içsel bir zamanın olanaksız parçalanışında var olabilmektedir."
Yaşamak, bir ömür sürmek değil, "an" ın tadını çıkarmak ve farkına varmaktır.
Yaşamın kolaylaşması ile mutlu olmak aynı şey olmadığı gibi doğru orantılı da değildir. "Çağdaş dünya, ıstırap çeken birinin başkalarıyla paylaşmayı ummasının makul olacağı bir çıkış yolu bulmak için ümitsizce uğraşan yüzer gezer korku ve hayal kırıklıklarıyla ağzına kadar dolu bir kalptır" (Bauman).
Krizler, tehlikeler her dönem varsa da, bugünkü endişesi daha yaygın ve yoğundur.
Endüstriyel ekonominin temel gerçeği ve dayanağı "nesnelerin yerini sürekli yeni nesnelerin alması" dır. Üret ve sat! Omo beyaz yıkar, rafta sizi bekleyen Omo daha da beyaz yıkar. Henüz üretilmemiş olanı ise çok daha beyaz yıkayacaktır. En beyaz yıkayana ulaşmak ise hiçbir zaman mümkün olmayacaktır. Sistem kafasını bembeyaz çamaşırlara takmış yıkayıcı/tüketiciden bu "gereksiz" bilgiyi gizler.
Her oluş bitiş, iki büyük kavramı, o kavramlardaki değişimi anlamayı gerektiriyor: Şimdiki zaman ve birey.
Harita sahibi olma çabası hem kuşbakışı gözlem yapıp hem de sokak aralarında dolaşmayı, karanlık dehlizlere kafayı uzatıp bakmayı gerektiriyor. Biz'in yazarı Robert A. Johnson'un sözleriyle: "Yürekli yolculuklar her zaman karanlık vadilerden ve zorlu yüzleşmelerden geçer. Ama sebat edersek, bilincin yeni olanaklarını buluruz."
Hep öyle değil midir, anlar gibi yapmak, anlamaktan daha kolaydır.
"Yaşamak, bir ömür sürmek değil, "an"ın tadını çıkarmak ve farkına varmaktır.
Sayfa 48Kitabı okudu