“Her türkü tek başına bir tarih sanki…”
Sayfa 187Kitabı okuyor
Bir felaket gelirken tek başına gelmez.
Sayfa 262 - Ketebe Yayınları
Ama aynı anda da acı gerçeği anlamıştı. Hıçkıra hıçkı. ra ağlıyor, tepiniyor, acı gözyaşları döküyordu. Düşmemek jaaoğlunun omuzlarına asılmıştı. Toparlanmaya, titreyen dudaklarını büzüp susmaya çalıştı ama tutamadı kendini Oğlu, öylece, kayıtsız duruyordu. Nice zamandır yüreğin den pençesini çekemeyen acılar şimdi onu yere sermişti. Tutamadığı gözyaşları arasından, gözlerine düşen ağarmış ıslak saçlarının arasından, gözyaşlarından çamurlaşmış yo- lun tozunu yüzüne buladığı titrek parmakları
arasından, oğlunun yüzüne, görüp tanıdığı yüz hatlarına bakıyordu. Bir an göz göze gelince onun kendisini tanıyacağını umu- yor, bunu bekliyordu. Bir oğulun öz anasını tanımasından daha kolay ne vardı?
Elbette herkesin kabul ettiği gerçekler, ortak doğrular vardır.
Ama herkesin bir de kendi görüşü, düşüncesi, tecrübesi vardır. İşte bu görüşler, o kişinin ölümüyle yok olup giderler. Bir insan, dünya güçlerinin vuruşmasından, ölümle kalım arasındaki birçok halkalardan geçmişse, bu kargaşada yüz defa ölebilecek iken hala hayatta kalmışsa, çok görmüş, çok öğrenmiş olur. Neyin iyi, neyin kötü, neyin doğru, neyin yanlış olduğunu anlamış olur.
Sayfa 184Kitabı okudu
“Düşünmek her zaman acı veren bir iştir…”
Sayfa 186Kitabı okuyor
“Bir insanın başkalarına yapabileceği en büyük iyiliğin, çocuklarını iyi terbiye etmek, iyi yetiştirmek olduğunu anlıyordu…”
Sayfa 178Kitabı okuyor
Ne güzel türküler yakarmış eskiler. Her türkü tek başına bir tarih sanki.
Oysa düşünmek, her zaman acı veren ağır bir iştir.
Köle sahibi için en büyük tehlike, kölenin başkaldırması, kaçmasıdır. Ama mankurt isyanı, itaatsizliği düşünemeyen tek varlıkmış. Efendisine köpek gibi sadık, onun sözünden asla çıkmayan, başkalarını dinlemeyen, karnını doyurmaktan başka bir şey düşünemeyen bir yaratık... En pis, en güç işleri, büyük sabır isteyen çekilmez işleri gık demeden yaparlarmış.
Sayfa 145
Kaldı ki burası dünya. Burada bir şeyler hep yarım kalacak.
"Duygu bir şarkıdan başka bişey değilse, şarkı söylemek niçin ayıp olsun? Aşk varsa ve hele âşık olmak Allah vergisi ise, niçin ayıp olsun? Dünyada en büyük sevinç, âşık olanın sevinci,sevmek-sevilmek sevinci değil midir?"
Sayfa 343 - Ötüken yayınlarıKitabı okudu
Yeryüzünde siyasî çatışmalardan uzak kalmak çok zor, belki imkânsız bir şey.
“Hayat böyleymiş! Her şey korkunç, karışık, anlaşılmaz. İşin bir başı bir de sonu var, ortasında ise herkes kaderini yaşıyor.”
En işe yaramaz ama hayatta olan bir baba, en ünlü ama ölmüş bir babadan bin kere daha iyidir.