Her yazı, bir ateş yakmaktır bir dağ başında. Sonra insanları o ateşin aydınlığına çağırmak... Birileriyle aynı ateşte ısınmak ne güzel!
Evrende ateş yakabileceğin tek gezende yaşadığını unutma ve yan, aşk ile..
ÇOCUKLAR GİBİ
Bende hiç tükenmez bir hayat vardı
Kırlara yayılan ilkbahar gibi
Kalbim hiç durmadan hızla çarpardı
Göğsümün içinde ateş var gibi
Bazı nur içinde, bazı sisteyim
BEN EYLÜL SEN HAZİRAN
Bir eylüldü başlayan içimde
Ağaçlar dökmüştü yapraklarını
Çimenler sararmıştı
Rengi solmuştu tüm çiçeklerin
Gökyüzünü kara bulutlar sarmıştı
Katar gidiyordu kuşlar uzaklara
Kalp midir insana sev diyen yoksa yalnızlık mıdır körükleyen?
Sahi nedir sevmek;
Bir muma ateş olmak mı,
Yoksa yanan ateşe dokunmak mı?
Şemsi Tebrizi