Ahmet Ümit'in kapitalizme boğun eğişini anladığım kitabıdır. Söylemlerinde devrimci, yazdıklarında dinci, yaşamında burjuvazi olan tam oturmamış bir yazar bana göre... Kitaba gelince yazarımız Mevlana'yı, Şems'i teoride okumuş ama yazarken o güçlü bağı hissetmemiştir.Kitap bilgi amaçlı değil tamamıyla ticari amaçla yazılmıştır. Yazar zaman zaman sizi heyecanlandırmaya niyet etmişse de, karakterlerin romanın içeriğiyle örtüşmeyişi açıkçası beni hayal kırıklığına uğratmıştır. Özetle kitabın bence iki yüzü var, biri komunistlere dini kitap okutturabilmek, iki dincilere komunist yazar okutturabilmek. Ortadakiler zaten kitabı beğendiler...bende uyandırdığı sadece bu.
